SEORANG ABAHÂ Â Â : Aku pendatang di sini, Mat.
MAT HALIMÂ Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â : (MARAH) Kau jangan bermain sandiwara lagi, Tuan Besar! Pertunjukan hampir selesai.
SEORANG ABAHÂ Â Â : (SEMAKIN KAGET) Aku tak pernah bermain sandiwara ini, Mat.
MAT HALIMÂ Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â : Dari awal kau sudah merancang pertunjukan ini, dan semuanya berjalan baik.
SEORANG ABAHÂ Â Â : (MARAH) Kau memfitnhaku, Mat! Abah bukan Tuan Besar.
MAT HALIMÂ Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â : Kau pintar sekali, Tuan Besar.
SEORANG ABAHÂ Â Â : (MARAH) Aku bukan Tuan Besarmu.
MAT HALIMÂ Â Â Â Â Â Â Â Â Â Â : Jangan bermain sandiwara lagi, kita akhiri pertunjukan ini.
SEORANG ABAHÂ Â Â : (SANGAT MARAH) Abah bukan Tuan Besarmu.
MAT HALIM           : (TERTAWA) Hahahaha…Kau tuan besarku, yang selalu kubicarakan, dan selalu kujunjung tinggi.
SEORANG ABAHÂ Â Â : (SANGAT MARAH) Abah bukan tuan besarmu!