Ngapusi Nggawa Ala

"Nuwun sewu, pangapunten pak punapa wonten ngriki wonten HP dhawah nggih pak?"

"HP opo? Wernane opo Mas?"

"HP OPPO Pak warnanipun rose gold," Sumaur Ratih.

"Oh iya iki Mbak, aku nemoake tiba nang kono Mbak kaliyan iki Mbak," Kandhane tukang parkir karo nudingi panggonan sing wau diparkir motore banjur ngulungake HP karo lipstik lan minyak wangi sing ora sengaja tiba uga.

"Oh inggih pak, menika kagungan kula, matur nuwun nggih Pak," Ujare Ratih, banjur matur nuwun uga saka tutuk Galih. 

Galih lan Ratih langsung tumuju motor lan langsung ninggalake Bukit Bintang. Saktekane muleh ora bisa mandeg ngguyu karo kecerobohane Ratih dina iki lan ibune Ratih uga wis chat marang anake takon kenapa anake ora mulih. Ratih enggal-enggal mangsuli pesen kasebut supaya ibune ora kuwatir maneh. 

Kesunyian wengi ngancani lelampahan wengi nganti akhir e tekan ngarep gang omahe Ratih. Ratih uga lan galih pisah karo kapungkasan tos lan senyuman kang dheweke kabeh saka kaping lorone. Sesampaine ing omah jebul kaping rong wong tuwa ratih wis turu lan piyambake uga age-age resik-resik dhiri lan beranjak turu. 

Sesuk dinane uga Galih nakokake apa Rati diseneni dening wong tuwane, untung wae wingi wengi kaping rong wong tuwane wis keturon pulas saengga ora sempet nesoni Ratih kang mulih telat. Ratih uga memberanikan dhiri kanggo nyaritakake alesan sebab apa piyambake wingi mulih telat sawektu Ibune takon geneya wingi piyambake mulih telat, untung wae sawise krungu andharan ratih Ibune ora nyeneni nanging mung nuturi anake iku ben ora teledor maneh.