Srengenge wiwit ngetokake cahyane ing bumi, Ratih tangi saka turue. Dheweke saiki mikir babagan sandhangan apa sing kudu dienggo bengi iki. Ratih ngacak-ngacak kabeh klambi sing ana ing lemari lan pungkasane dheweke milih klambi dhasaran e ireng kanthi pola kotak-kotak abang sing dawane sak dhengkul lan ana sabuk ing pinggul lan dheweke nganggo legging ireng karo jilbab pashmina sing dibungkus ing sirahe, ora lali tas kang werna pink sing dienggo. Dheweke ora sabar ngenteni sore iki.
Swara adzan Asar kumlungkung, Ratih siap-siap adus lan dandan supaya katon ayu ing ngarepe Galih. Dert... Dert... keprungu swara kedher saka hp sing ana ing meja, Ratih buru-buru mbukak.
"Ratih aku OTW ya, aku nyusul neng ngarep omahmu opo neng ngarep gang?" Pitakone wong ing sebrang kana.
"Neng ngarep gang ae Galih, ati-ati neng dalan ya Galih."
"Iya Ratih, entenono ya."Â
"Siap Galih."
Ratih sansaya gugup amarga dheweke wis nyedhak arep metu karo wong lanang liya sawise pisah karo pacare sing wis suwe. Ora suwe dheweke krasa geter maneh saka HP sing dicekel, dheweke langsung mbukak.
"Ratih aku wis nang ngarep gang omahmu."
"Oke Galih, sek aku tak mrono."
Ratih langsung pamit marang wong tuwane lan nyedhaki wong lanang sing wis nunggu dheweke ing ngarep gang. Saka pungkasane gang, katon ana wong lanang ngenteni ing dhuwur motore.
"Hai Galih," Sapa Ratih.
