"Awakmu sik enom, mending budal nang luar negeri. Mayan lho dadi TKW, setahun wong tahun iso dingge tuku lemah."
"Gak onok sing iso metu, Mbak, kabeh negoro ditutup," saure Wiji karo ngelungno tempe gorenge nang ngarepe Marinah.
Durung ditawani, wong wedok iku langsung njupuk siji.
"Yo suk lek wis mari maksudku. Wong wedok ki enak lek nduwe duwit dhewe," omonge Marinah karo ngemil tempe goreng.
Wiji ora nyauri. Wong wedok iku lungguh meneng nang ngarepe Marinah.
"Wouh, onok tamu adoh ta iki mau?"
Diman sing mau embuh nang ndi moro-moro mecungul nang pawon. Wong lanang iku cengengesan karo melu njupuk tempe.
"Eh, Man, gurung budal kerjo ta?"
"Gurung, Mbak, sik isuk. Adus ae gurung iki," saure. "Sajake onok sing penting, Mbak, isuk-isuk wis dolen rene?"
"Heh, gak. Ndoleni bojomu ae iki. Mumet aku ndok omah karo arek-arek, gelutan ae."
"Ouh," Diman manthuk-manthuk karo nyandak anduk, budal adus.
