Ngamar

Wiji nyawang bojone. Sing disawang epok-epok ora ngerti.

"Temenan?"

"Iyo, onok-onok. Wis ta lah, gak usah dipikir. Awakmu turu kene dhewe gak popo?"

"Iku lho onok koncone. Gak popo, ngge mlungker karo Tomin. Sampeyan mulih ae, ngko malah melu lara."

Pamit karo bojone, Diman akhire mulih. Ora langsung balik nang omahe, Diman mampir nang omahe koncone.

"Sepurane lho, Har," omonge Diman.

"Halah, sante ae, Man. Koyok karo sopo ae."

"Minggu ngarep tak balekno. Mugo-mugo Tomin ndang waras trus oleh mulih."

"Iyo, gak usah kesusu."

"Suwun temenan iki aku."

"Ho oh, podho-podho."