Ngamar

Wiji manthuk-manthuk. Wong wedok iku mijeti sikile anake. Bengi Wiji karo Diman nunggoni anake.

"Sampeyan gak mulih, Pak?"

"Gak, nang kene ae."

"Gak popo, kene gak onok nggon. Turu omah ae, mene isuk rene maneh."

"Ngko lek Tomin tangi trus rewel?"

"Yo tak gendonge," saure Wiji.

Diman ora nyauri. Wong lanang iku ora tego ninggal anak bojone. Kamar sebelah wis anteng, sing lara karo sing nunggu wis turu.

"Pak, onok duite?"

"Heh?"

"Dingge mbayar iki."

"Onok."