“Sopo sing njaluk.”
“Halah, atek isin-isin barang hehehe.”
Bengi, Diman sik ae nggudani bojone. Anake wis kaet mau merem. Arek cilik iku kesenengen mari ndelok sepur, mulih langsung njaluk mangan trus turu.
“Mak…”
“Lapo sih. Sumuk.”
Wiji sing mangkel digudani bojone nampek-nampek tangane bojone sing lagek gletakan nang kasur iku. Wong wedok iku sik umek noto klambine anake.
“Kene. Umek ae karo gombal gak bosen ta?”
“Gak.”
“Awakmu saiki kok menengan. Onok masalah ta?”
Wiji kaget ditakoni bojone koyok ngunu. Wong wedok iku langsung ngadeg, neleh klambi nang lemari.
“Malah ngalih. Kene kok.”