Mohon tunggu...
Roro Asyu
Roro Asyu Mohon Tunggu... Freelancer - #IndonesiaLebihLemu

suka makan, suka nulis, suka baca, tidak suka sandal basah www.rinatrilestari.wordpress.com www.wongedansby.wordpress.com

Selanjutnya

Tutup

Fiksiana

Lastri (bagian) 14

30 Oktober 2015   10:27 Diperbarui: 30 Oktober 2015   10:27 196
+
Laporkan Konten
Laporkan Akun
Kompasiana adalah platform blog. Konten ini menjadi tanggung jawab bloger dan tidak mewakili pandangan redaksi Kompas.

                “Helmmu ndi?”

                “Nggak nggowo.”

                “SIM?”

                “Gak nduwe.”

                “Sangar. Kok iso koen nyampek kene. Iku mau lak onok pulisi tidur. Nduwe ilmu yo koen?”

                Joko bingung ndelok Firman sing ketok kaget ndelok dheweke. Joko kaet ae nyampek nang sekolahe Andro, kate mapak adik sepupune iku.

                “Mbok aku diajari, atek lelaku opo koen. Aku yo pingin rek.”

                “Gak nduwe ilmu opo-opo aku. Lha opo’o?”

                Joko sik bingung.

                “Iku nang pinggir embong mau lak onok pulisi tidur, kesirep mesti iku mau gak nontok koen lewat. Atek helm nggak, SIM yo gak nduwe. Suangar koen, Jok.”

                “Loh, aku gak eruh iku mau lek onok pulisi tidur. Sumpah.”

                “Woo yo ati-ati ngko mulihe, be’e pulisine wis tangi. Kadang lek gak ngerti ngunu malah slamet, saiki koen wis ngerti. Golek helm kono ngge mulihe.”

                Lagi ae Joko bingung dhewe, Andro moro karo konco-koncone ing bubaran sekolah.

                “Ayo Mas, pulang.”

                “Sik. Mas nggak nggowo helm.”

                “Gak papa, luwe aku.”

                Firman sing mau ngeden-ngedeni saiki umek karo dagangane. Konco-koncone Andro sing wis kate mulih mampir tuku pentol karo es.

                “Yok opo iki, Man, aku gak nduwe helm. Nyelang helmmu.”

                “Lha aku ngko mulihe yok opo? Duitku gak cukup ngge nyangoni.”

                Joko kukur-kukur gundule, Andro ngrengik ngejak mulih.

                “Onok pulisi. Mas nggak nggowo helm, gak nduwe SIM yoan. Ngko lek ditangkep yok opo?”

                “Iyo, iso dilebokno penjara,” Firman nambahi.

                Krungu pulisi, penjara, Andro langsung meneng, wedi. Joko sik ae bingung. Sekolahane Andro wis mulai sepi. Firman siap-siap ngalih, pindah panggon dodolan.

                “Yok opo iki, Man? tulungono aku. Ngko lek gak ndang mulih seneni bulikku.”

                Firman epok-epok mikir. Joko karo Andro ngenteni.

                “Ngene ae, koen atek kresek iki ae. Iki aku onok kresek ireng, lumayan iso ngge nutupi gundulmu. Ngko koen numpake rodo banter pas nglewati pulisine, cek gak patio ketok iku kresek opo helm.”

                Krungu omongane Firman, Joko sing mau keweden langsung mesem. Firman ngelungno kresek ireng sing langsung ditampani Joko trus digawe nang gundule.

                “Aku?”

                “Iyo, Andro yok opo?”

                “Gak popo, sik cilik,” saure Firman.

                “Emoh, aku emoh ditangkap pulisi.”

                “Gak gak, sik cilik ki gak popo.”

                Joko manthuk-manthuk tapi Andro sik ora percoyo. Arek lanang iku akhire ngrengik maneh. Firman nyedeki Joko, arek lanang sing umure ora adoh soko Joko iku bisik-bisik. Joko sing ngrungokno mung manthuk-manthuk trus mesem.

                “Sip?”

                Joko manthuk maneh.

 

***

                “Mak, opo’o?”

                “Gak popo.”

                “Sampeyan pucet, Mak. Mumet ta?”

                “Gak, gak popo aku.”

                Lastri sing lagek nggendong anake nyawangi emake terus.

                “Prikso ta, Mak?’

                “Gak, gak usah.”

                “Yo wis leren ae, Mak. Aku libur, ngko tak resikane. Sampeyan ngletak ae.”

                Kaet tangi isuk mau, emake Lastri kroso rodo ora penak awake. Ketoke darah tinggine kumat. Wong wedok iku neleh korah-korahan, terus gletakan nang kursi.

                “Tak tukokno bubur ta, Mak? Opo soto?”

                “Sik onok bubur yahmene?”

                “Onok. Sik, tak tukokno.”

                Lastri mlebu nang kamar njupuk dompet terus pamit metu tuku bubur ayam dingge emake.

 

***

 

                “Koen iku macak opo? Koyok paku payung ngunu iku, arek kok onok-onok ae sih koen iku.”

                Joko karo Andro akhire nyampek omah. Joko sing mlebu dhisikan, selak wedi, ninggal adike sing mari didukno soko motor.

                “Mamah!”

                Ndelok Joko sing krukupan kresek nang gundule Marni kaget, luwih kaget maneh ndelok anake krukupan ember.

                “Lha lapo koen krukupan ember. Embere sopo iki?”

                Marni nyopot ember cilik soko gundule anake.

                “Ada pulisi, Mah.”

                Marni nyawang Joko.

                “Ho oh, Lik. Onok pulisi iku mau jare Firman, lha aku lak gak nggowo helm, gak nduwe SIM...”

                “Wong mung nang gang ae, koen lak gak lewat embong gede sih?”

                Joko gedheg.

                “Lha iyo ngunu kok wedi karo pulisi, gak onok pulisi mlebu-mlebu gang.”

                “Tapi iku mau onok, Lik, sumpah. Takoko Firman lek gak percoyo, jare onok pulisi tidur iku mau. Areke ae kaget kok aku gak ditangkep mau.”

                “Pulisi tidur?”

                “Ho oh, pas aku lewat sik turu. Lha tapi lek pulisi tangi pas aku mulih yok opo. Wong aku gak ngowo duit yoan.”

                “Oalah Gusti, paringono sabar karo duit sing akeh,” omonge Marni karo ngelus dadane.

                “Amin.”

                “Heh! Ho oh, amin ding.”

                Marni meneng, ngatur emosine. Joko meneng.

                “Mene adikmu tak terno ae, koen nang omah ya. Firman ben dino dodolan?”

                “Ho oh. Lek yahmene pindah areke.”

                “Yo. Mene tak jak’e nyambangi pulisine.”

                “Ojo, Lik, ngko sampeyan dipenjara.”

                “Gak, alon-alon ae. Pulisine lak tidur sih, gak tangi?”

                “Ho oh.”

                “Iku mau embere sopo? Mene tak gowone nang sekolahan sisan.”

                “Embere TK. Sing biasa nang ngarep kelas, dingge isuh.”

                “Yo wis, gek maem kono karo adike.”

                Joko manthuk. Marni ngelus dada.

 

 

*****

               [caption caption="Polisi ---> https://simomot.files.wordpress.com/2014/07/polisi.jpg"][/caption]

HALAMAN :
  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
  5. 5
  6. 6
  7. 7
  8. 8
Mohon tunggu...

Lihat Konten Fiksiana Selengkapnya
Lihat Fiksiana Selengkapnya
Beri Komentar
Berkomentarlah secara bijaksana dan bertanggung jawab. Komentar sepenuhnya menjadi tanggung jawab komentator seperti diatur dalam UU ITE

Belum ada komentar. Jadilah yang pertama untuk memberikan komentar!
LAPORKAN KONTEN
Alasan
Laporkan Konten
Laporkan Akun