"Enak?"
"Embuh!" saure Narti karo nerusno lek mamah sega.
Paijo mesam-mesem nyawang lambene bojone. Kesel, weteng kosong ancen garai emosi. Mari mangan Narti nerusno lek ngresiki omahe. Ndemin 1 wis turu mari ngombe susu. Paijo ngewangi bojone mepe klambi sing wis diumbah.
"Tak keplak ndasmu ngko! Diomongi wong tuwek gak tau dirungokno!"
Nang omah sebelah, Paini ngomeli Tomin sing gak gelem mberesi piringe mari mangan.
"Ngko ae mak, wes diceluki arek-arek kae lho," omonge Tomin.
"Kok mikir arek-arek, penting ndi karo ngewangi makmu?"
Tomin meneng. Arek cilik iku wis kudu mlayu ae. Kancane ngenteni nang ngarep omah. Disawang mak'e sing sik ngomel ae. Pas mak'e noleh, Tomin mlayu metu.
"Arek edan!" bengoke Paini ngerti anake wis ilang.
Mangkel karo anake, Paini nerusno lek ngomel. Saiki sing dadi sasaran bojone. Bojone sing kaet ae mulih kerjo, lagek mangan diomeli ngalor ngidul.
"Wong mangan kok mbok omeli ae mak...mak, opo yo enak ngene ki," omonge Pak'e Tomin.
