Bapake Wiji mlaku nang mburi omah. Ora let suwi mbalik mlebu omah trus nang kamare anake.
"Ayo melu pak'e."
"Nang ndi?"
"Mancing."
Masio aras-arasen Wiji akhire melu. Timbang nang omah, atine yo sik durung enak. Wiji karo bapake budal nang kali numpak sepeda, boncengan. Mulane Wiji mung lungguh nang pinggir kali karo nglamun ning suwi-suwi ndelok banyu sing bening arek wedok iku akhire mudun, dolanan banyu.
"Pak'e ki!"
Wiji mbengko ndelok bapake nongkrong, ngising ora adoh saka lek dolanan banyu. Arek wedok iku langsung munggah karo mecucu. Bapake sing ndelok Wiji mrengut malah mung mesam-mesem. Nang omah, iwak olehe mancing langsung dimasak. Bapake Wiji ora mung pinter mancing ning yo pinter ngolahi.
"Enak gak?" takone bapake Wiji.
Wiji manthuk-manthuk karo nggragoti iwak olahane bapake.
"Kandani kok, mangan ae enak, timbang mikiri ati."
"Iki mau pakane opo, pak?" takone Wiji.
