Kaya mangkono mau pangrungrume Garwita kang sinawung jroning tembang Sinom Logondhang. Nganyut-anyut nyendhal-nyendhal ati kaya ngatu-antu tumetesing sih tresnane Nyi Serambi. Suprandene si dhukun nganten kuwi malah dadi muntap nepsune.
Nyi Serambi tumuli klepat lunga. Mlebu senthong karo njeblesake lawang terus pasang slarak nganti gumerot swarane. Garwita mongot-mongot atine. Krenteg osiking atine ora ketutugan. Mula saka kuwi dheweke kapeksa bali karo nggawa rasa isin kang abot nggedabul neng rai.
Sajog mulih saka omahe Nyi Serambi, Garwita kaya kepanjingan dhemit. Ngigit-igit kudu-kudua mbuwang sebel. Embuh kepriye dalan sarta carane. Pikire owah, lera-lere. Atine dikebaki mumpuke rasa kagol-kagelan engga nganti sakgunung anakan. Cekak cukupe babar pisan ora tinemu rasa begja, bungah, bagya mulya sajroning uripe.
Garwita terus ndhuwel neng senthong. Mungguh pawadane, jare awake krasa pating greges. Kekeselen apa tandha-tandha kena watuk pileg. Nyi Puranti, somahe Kyai Ganggamina dadi cotho merga Garwita lara. Jalaran kabeh urusan tegal sawah lan pekarangan omah dadi bongkokane utawa tanggungjawabe si Garwita.
Murih pegawean sawah ora kowan kapiran, Kyai Ganggamina gelem ora gelem kudu tumandang gawe nggenteni ayahane Garwita. Arep pasrah marang rewang gek mengko malah dadi salah gawe. Bengkerengan karo kancane dhewe merga rebut biwada, njaluk diajeni. Melik kanggep. Disihi dening bendarane.
Kyai Ganggamina kapeksa ngawasi lan ngrigen-rigenake para rewang lan wong-wong opahan sajrone padha nggarap sawah. Jer wektu kuwi tiba mangsa kapat. Nedheng-nedhenge para among tani padha nyiyapake pawinihan apadene besik galengan lan kedhokan sawah. Pamrihe kareben sukete mati.
Kocap Nyi Puranti rumangsa kamiwelasen marang Garwita kang tundhone terus tilik neng senthonge. Krungu gumerite lawang, Garwita age-age krukuban kemul. Api-api turu ndhekukul ngrangkul dhengkul.
"Ta, kok nganti pirang-pirang dina laramu ora ana sudane. Jan-jane sing mbokangluhake kuwi apa?" pitakone Nyi Puranti terus lungguh neng pinggiran amben.
"Ah, embuh, Nyi. Awakku amen trecas-treces. Balung-balungku rasane kaya ameh coplok," pisambate Garwita digawe-gawe memelas.
"Hhh. Dipijetke neng nggone Mbok Jinten, ya? Sajake kowe kekeselen, Ta," pamrayogane Nyi Puranti ngrigen-rigenake.
     "Ra usah, Nyi. Ora ana gunane," panulake Garwita. "Hhh, nek aku mati, sukmaku rak klambrangan, Nyi. Wong aku rung tau duwe bojo."
