" Anjiiirrrr mani tutung kieu goréng kopéah!" Aki Uko nyeceléh.
" Tuh nya, dibobodo aya lalay dina kopéah ogé, manéh langsung ngagurubug, Santa!" Ceuk Si Kemed.
Mang Santa nyeumpal kopéah anu baseuh ku minyak. Bari jamotrot.
" Reuwas déwék, lain éléh ku lalay!"
" Jadi éléh ku lalay gening jelema téh!" Si Kemed ngomong deui. " Kieu maksud déwék mah. Asa can pernah ka caritakeun aya lalay tawuran, nya? Sugan kusabab parebut paokeun jambu kulutuk, aya kitu lalay anu tawuran. Atawa teu silih tanya nepi ka samingguna?"
" Ngaranna ogé lalay sia téh. Sato itu mah, ari urang mah manusa.. Tong ngabandingkeun sato jeung manusa atuh!" Mang Santa katénjo masih neuteuli.
" Heueuh, naha atuh lamun urang ngaku manusa maké éléh kalaluan téh ku lalay… enya ogé sato tapi tara tawuran.!"
" Émang saha sia téh anu tawuran? Da déwék mah ti barang bral ka alam dunya aya can pernah paraséa, paloba-loba omong, komo nepi ka kudu silih teunggeul jeung batur mah!" Témbal Mang Santa.
" Heuheu, tong morongos atuh…!" Ceuk Si Kemed kalem.
" Bener,Si Santa mah tara paraséa ti leutik ogé, Kemed!" Ceuk Mang Ujang. " Kuring saksina, Wallahi!"
" Teu kudu sumpah sagala, asa teu penting barina ogé!" Abah Uko ngomong.
