"Trus nek wis sregep majelisan, ketika seseorang mendapat sifat-sifat mahmudah itu tadi, apa cukup Gus nek mik majelisan thok? Wayahe ngaji, ngaji. Wayahe shodaqoh, shodaqoh. Wayahe sholawatan, yo sholawatan. Nopo cukup ngoten thok?"
"Mboten cekap. Keranten nopo? Pesenipun Allah SWT di dalam surat An Nahl (ayat 97) dipun dhawuhaken:
'Man amila sholihan, mindakarin au unsa wa huwa mukminun falanuhyiyannahu hayaatan thoyibah'.
Dadi awake dhewe kabeh niki kudu merjuangke piye carane uripe awake dhewe ki mang ben thoyibah. Urip sing apik. Hayatan thoyyibah. Dadi yo ra cukup kok awake dhewe ki muk ngaji thok, majelisan thok, mboten cukup.
Pripun carane?
Ten mriki dipun dhawuhaken : 'Man amila sholihan, mindakarin au unsa wa huwa mukminun'
Dadi nek Njenengan niku pengen urip sing hayatan thoyiban baik Njenengan niki wong lanang maupun wong wedok iku sregepo nglakoni perkoro apik dalam keadaan beriman. Artine nopo? Semisal mantun sholawatan enten pengaosan didhawuhi kaliyan Habib wis tentang nopo wae, lha niki Njenengan lakoni tekan ngomah. Niki jenenge amalan sholihan, semisal mengke ning pengajian ono Kyai nerangne wong wedok karo wong lanang kudu hormat, wong lanang karo wong wedok kudu gati. Teko ngomah dilakoni. Lha iki termasuk amalan sholihan. Lha nek Njenengan ngelakoni amalan sholihan, akhire karo Gusti Allah, urip e Panjenengan iki dikei makmur, dikei urip sing apik, sing barokah."
"Wong duwite akeh mesti bahagia nopo mboten? Wong bojone ayu mesti bahagia nopo mboten? Wong bojone ngganteng mesti bahagia nopo mboten? Tentunya tidak, bukan? Mulakno kuncine, dhawuhe Al Qur'an, Â info ko pusat, A1 iki. Nek pengen uripe hayatan thoyibah, urip sing apik, bukaen mengko surat An Nahl (ayat 97), nang kono ono amal sing sholeh. Kanggo wong lanang maupun wong wedok."
"Dadi olehmu soko pengajian iku mang opo, iki lakonono. Ngoten lho nggih. Dadi ora cukup mik ngaji thok, majelisan thok, sholawatan thok. Bener Njenengan ditransfer akhlak sing mahmudah, telu sifat sing kulo jikne niku wau, tapi belum tentu uripe Panjenengan apik. Nek Njenengan pengen urip e sing apik, yo niku wau, dipraktekne. Oleh e ko pengajian, niki diamalne ning omah. Akhire amale kuwi mang ilmiah, ilmu akhire amaliyah. Kerono amal sing apik niku amal sing ilmiah, ilmu sing apik niku ilmu sing amaliyah. Artine nopo? Amal sing apik, amal sing enek ilmune. Ilmu sing apik, ilmu sing diamalne. Kerono ilmu niku akehe koyo ngopo tapi ora diamalne koyo wit sing guedhi tapi ora enek woh e. Niki eman-eman."
"Lha sakniki, Gus carane entuk hayatan thoyibah niku pripun?"
"Carane entuk urip sing hayatan thoyyibah, utowo urip sing apik, urip sing istimewa niku pripun carane, Gus? Imam Qurthubi wonten tafsir Al Qurthubi niki nafsiri, pripun carane entuk urip sing hayatan thoyibah. Dhawuhe Imam Qurthubi, ada tiga cara:
