Cerpen: Obah

"Kate nang ndi?"

"Gak nang ndi-nang ndi."

Diman nyawang bojone. Ora biasane Wiji atek kaos karo rok lek ora kate metu, lunga.

"Kok macak?"

"Macak opo. Wedakan ae gak."

Diman nyawang raine bojone, bener. Wong wedok iku ora wedakan. Raine mung ketok resik mari adus karo rodo nglengo, embuh atek krim opo.

"Dastere entek?"

"Gak, sik akeh."

Diman sing kate budal kerjo sik ae nyawangi bojone.

"Jare Pespuk, lek pingin kuru gak oleh nggawe daster ae."

"Lha hubungane opo?" takone Diman.

"Yo lek nggawe daster ki gak ngerti awake nambah terus bobote polahe longgar. Lek ngene ki kan ketok, langsung ngerti mundak gak bobote. Ketok selot sempit opo gak," saure Wiji.

"Lha kate ketok opo gak lek mangane pancet lak yo podho ae. Opo lek nggawe kaos trus malih gak mangan?"

Wiji ambekan dowo. Wong wedok iku rodok mangkel.

"Yo gak ngunu. Kan lek wis ketok opo kroso sesek brarti wis kakean mangane, diatur mangane."

"Awas ae lek diet maneh," omonge Diman.

"Lha lapo?"

"Lapo? Yo ngrepoti. Awakmu lek diet nyusahi. Nesuan. Lagian sing penting ki gerak, olah raga kono lho. Tontoken aku. Manganmu karo manganku lak meh podho ae, ning awakku lak pancet cilik. Mergone opo? Mergone aku gerak, tangge kerjo..."

"Lha sampeyan pikir aku meneng ae nang omah?"

Wiji sing ora trimo omongane bojone langsung nyaut. Diman kaget. Wong lanang iku kaet sadar, omongane ora pas.

"Guduk kerjo ngunu maksudku," omonge lirih.

"Kaet isuk wis tangi, masak, umbah-umbah, nyapu tekan ngendi-ngendi."

Wiji terus ngoceh. Diman sing kadung salah omong meneng ae, ngrungokno. Timbang selot ngamuk. Pas bojone wis kesel lek ngomel, Diman kaet ngomong maneh.

"Awakmu mangan jam piro?"

"Yo sak wayah-wayah, sak lerene," saure Wiji karo sik mecucu.

"Mangan iku dibatesi apik, milih-milih yo apik, ning kudu pener. Kerjoane akeh, mangan ae diempet-empet malah gak tepak, awakmu sing ngko gak kuat."

Wiji meneng. Atine sik mbedodok.

"Awakmu kerjo kaet isuk, gak mangan opo-opo. Ngko lek wis mari kabeh kaet mangan. Mari ngunu? Gletakan karo nontok tipi paling-paling. Yo iku numpuk dadine nang wetengmu. Sing bener ki mangan sik, kaet dingge kerjo dadi kalorine digawe. Tontoken Yutub lek gak percoyo," omonge Diman nang bojone.

"Ngko bengi yo ngunu, umek ae lek wis kesel maro kabeh, keluwen trus pingin mangan opo ae. Mari mangan, wareg trus turu. Lha malah ndadi. Lagian lemumu ki sak piro, paling wetengmu iku sing rodok ombo, liyane yo apik ae. Awakmu lek kuru malah koyok wong tipes."

"Sampeyan gak ngrasakno..." saute Wiji.

"Gak ngrasakno opo? Sing penting ki sehat. Bobotmu karo bobotku lak yo sik akeh aku, ning iki dadi otot dadi gak ketok lemu. Kandani kon olah raga kok, obah-obah kono. HP digawe ndeloki Yutub olah raga kae, akeh. Ojo nontoki panganan ae."

Wiji mecucu. Masio dheweke setuju omongane bojone, rasane sik lara atine.

"Gurung diet ae wis mecucu ngunu, ndahno mene diet sisan. Entek aku. Lek males obah olah raga, ngko bengi tak ajari obah sing enak. Gampang. Dijamin kringeten, enak sisan. Ngko bengi ya, saiki kerjo dhisik," omonge Diman karo cengengesan.

"Mbuh," saure Wiji karo sik mecucu.