"Mene njupuke."
Jenenge ngurus surat, sedinoan Diman karo emake wira-wiri. Ora mung wira-wiri, ngentenine yo suwi. Jam siji wong lanang karo emake iku kaet mulih.
"Sik yahmene kok yo gak digarap sisan, sik jam siji."
"Yo akeh garapane."
"Akeh opo, wong yo mung ngobrol ngunu."
Emake Diman sik ae ngomel. Wong wedok iku mangkel mene sik kon mbalik maneh. Mari ngeterno emake, Diman mulih.
"Kate nang ndi?"
"Senin iki, pengajian."
Tekan omah, mari mangan, Wiji malah kate lungo. Diman nyawang bojone sing lagi dandan nang ngarep koco lemari. Wong lanang iku akhire gletakan.
"Mulih jam piro?"
"Rahasia."