Cerpen: Tipi

“Halah.”

Wiji langsung mecucu.

“Loh, lha iyo tho. Bojone kerjo kesel, nang omah sik diomeli ae. Njaluk kelon gak oleh. Trus gak kon stres yok opo? Lha mending lek sik rodok iso mikir uteke, njajan misale, lha lek trus koyok sing nang tipi iku mau…”

“Ngunu. Wani kate njajan? Yo kono.”

“Kan misale. Jare njajan gak popo sing penting keluarga utuh hehehe.”

“Gak popo gundule mlocot.”

“Kok awakmu emosi, kan iku mau conto. Kemungkinan-kemungkinan ki yo dipelajari, nggoleki akar masalah untuk mengatasi masalah.”

“Omonganmu koyok bakul jamu.”

“Wooo, lek diomongi lak mesti koyok ngunu.”

Wiji sing mau wis rodok adem malih emosi maneh. Wong wedok iku gemes, mangkel. Nang pikirane opo-opo mesti wong wedok sing disalahno.

“Ngombe sik kono. Sampek kemringet ngunu iku.”