“Ndi sih beritane?”
“Yo wis ganti, isuk mau. Malah onok arek mulih sekolah diperkosa wong pat belas. Jan uteke onok gak sih iku. Sik cilik, Pak, sik arek-arek iku. Jare mari podho mendem.”
Wiji sik gemes. Karo crito wong wedok iku ngremeti sapune.
“Sampeyan Pak, ojok sampek koyok ngunu.”
“Koyok sopo?”
“Iku mau onok pulisi mateni bojone.”
“Yo lek aku paling aku sing mbok kepruk wajan.”
“Lek onok opo-opo ki diomongno, Pak, ojo dipendem ae trus moro-moro emosi bojone dipateni.”
“Lha kok malih aku?”
Wiji lungguh nang ngarepe bojone.
“Lha iyo tho. Wong wis keluarga iku kan sing penting komunikasi. Mbarang-mbarang lek diomongno apik-apik kan iso, mesti onok dalane.”