[caption caption="Chinese Smoking Woman www.chilture.com"][/caption]
“Cewek...”
Joko cengengesan. Arek lanang sing wis joko iku ngedip-ngedipno matane sing sebelah. Lastri sing lagek nunggu bemo iku meneng ae.
“Ojo sombong-sombong ta, gak payu lho ngko. Tak terno ta? Kate nang ndi sih?”
Lastri sik ae meneng nang nggone lek ngadeg. Tukang becak sing lagek nyangkruk nang becake mesam-mesem ndelok polahe Joko.
“Suit...suit!”
“Heh, tutup botol kratingdeng, ojo kurang ajar koen yo.”
Joko sing mau cengengesan langsung meneng.
“Aku gak nyuiti sampeyan yo,” omonge mari ngunu.
“Wani nyuiti aku tak gibeng raimu. Wis adus ta koen iku?”
“Gurung,” saure Joko lirih.
“Adus kono, adike gek dipapak. Nangis iku ngko lek telat mapak.”
“Sampeyan kate nang ndi?”
“Lungo diluk.”
Wong wedok sing moro-moro teko iku nyedeki Joko karo sing ngamuk. Wong wedok sing tibake bulike Joko iku ngetokno duwit soko dompete.
“Mangane wis tak cepakno, ngko dijak tuku es opo opo kono. Ojo mbok jak main PS-an.”
“Gak. Bensine entek, Lik.”
“Wingi lak mari diisi, mbok ombe ta?”
“Wong mung seliter ngunu lho, yo wis entek.”
Tukang becak sing mau mung mesem, selot ora iso ngempet ngguyu ndelok Joko karo Bulike.
“Nyoh.”
Joko nampani karo mrengut.
“Adus-adus kono lho, arek wis gerang mung nyangkruk ae penggaweane.”
Joko krembuk-krembuk ngalih. Arek lulusan STM iku durung kerjo. Saben dino penggaweane nyangkruk karo nglakoni opo ae sing dikongkon bulike.
Wong wedok sing kaet mau nyeneni Joko saiki nyawang Lastri. Ora suwi bemo sing dienteni teko. Lastri karo wong wedok iku mlebu bareng.
“Kerjo, Mbak?”
Lastri manthuk.
“Dadi opo?”
“SPG.”
“Koyok aku ngene iki opo sik payu dadi SPG?”
Lastri mesem.
“Enak yo kerjoane, macak ayu, resik, bayarane akeh...”
“Enak sing nyawang, Mbak. Kesel ngadeg jam-jaman. Bayarane yo gak sepiroo, tergantung event-e.”
“Iyo sih, opo maneh atek sepatu dukur ngunu iku. Kentolku wis gak kuat. Nang TP iki?”
“Ho oh, Mbak.”
“Aku Marni,” omonge Marni karo ngelungno tangane.
“Lastri.”
***
“Koen sing budal yo, sisan liburan. Koen lak lagi ruwet, sopo ngerti iso ngge hiburan.”
“Pirang ndino, Mas?”
“Acarane rong dino, yo paling patang dino karo perjalanane.”
Tarno manthuk. Doni, konco kerjone nepuk pundake karo mesem. Masio ora ngerti masalahe Tarno, ning nang kantor wong lanang iku lagi ora konsen karo kerjoane dadi sering dipanggil atasane.
“Yo ngunu, cek ruwetmu ilang. Masalah dipikir tapi ojo sampek nggarai kerjoan melu ruwet.”
Tarno manthuk.
“Oleh-oleh yo?”
“Oleh-oleh opo? Sangu paling yo mepet lek ngewei.”
“Ganja hahaha...sak lembar rong lembar yo gak popo hahaha.”
“Yo iku golek masalah anyar jenenge.”
“Yo wis cewek ae hehehe...”
“Tak pek dhewe lek iku.”
“Yakin? Wis lali karo sing kono?”
“Wis gak tau tak parani saiki, njajal, masio sik impen-impenen.”
“Hahaha raimu, cuk, koyok abg ae. Njancuki hahaha...”
Eko ngguyu kemekel ndelok raine Tarno sing rumangsane koyok arek cilik melas ditinggal pacare. Tarno pingin misuh diilokno ning meneng ae. Nang njero atine pingin iso nglalekno Lastri ning roso kangene yo ora iso dibujuki.
