Ora pingin ditututi, Lastri mlaku cepet-cepet. Nang pinggir embong, tukang ojek sing podho mangkal nawani montore. Masio ngerti lek bakal ditolak, sik ae ojek iku nawani. Lastri ora tau budal kerjo ngojek. Bemo luwih murah. Isin akeh uwong, Tarno ora nututi Lastri nganti embong gede. Wong lanang iku milih ngalih.
***
“Mak, iki aku, Tarno.”
“Ngerti. Lapo?”
Tarno sing ora kasil mbarengi Lastri, milih moro nang omahe wong wedok iku.
“Waras?”
“Yo ngene iki.”
“Saiki manggon nang kene, Mak? Wis suwi?”
Podho karo Lastri, emake yo ora seneng ditekani Tarno. Wong wedok umur meh seket taun iku ngalih ngunu ae. Dijarno Tarno sing ngadeg nang ngarep lawang kontrakane.
“Mak, sepurane. Aku mung pingin…”