"Iki trasine, mung sakmene onoke."
"Cukup, mung tak gawe sambel ae kok. Suwun."
Wiji sing mari dikandani sik mikir. Diitung-itung nilaine Tomin.
"Lha wingi oleh wolu ki lek sesuk bener kabeh prakteke lak dadi seket wolu..." omonge Wiji lirih, karo mikir.
"Ho oh. Iku lek bener kabeh lho. Praktek lak luwih angel," omonge mak'e Edi.
"Lha lak sik goblok arek iku. Wingi jatahe seket mung oleh wolu, separone ae gak sampek..."
Mak'e Edi sing ndelok tanggane mikir karo ngitung-ngitung nilaine anake melu gedhek-gedhek trus pamit mulih, kate nerusno lek masak.
"Lha sampeyan biyen opo gak sekolah, yu?"
"Yo sekolah tapi gak suwi. Njaluk diajar ancen arek iku, wani-wanine mbujuki mak'e. Padahal ben dino njaluk opo ae tak tukokno. Njaluk lawuh iki tak gawekno," omele Wiji gemes.
"Pinter gak sing penting areke sehat, yu.Wong yo pinter ngunu sakjanae areke hehehe..."
"Ho oh, pinter mbujuki mak'e."
