Nakal

Mari wingi ketemon isi maneh, tingkahe Wiji selot-selot nggarai Diman ngelus dada. Ning mergo sayang bojo, ngerti sorone wong meteng, Diman ngalah. Lek biasa mangan bareng, kadang ora mangano yo dikancani, saiki seje. Lek Wiji wayahe mangan, Diman ngalih nang pawon. Diman saiki yo pindah turu, lek ora nang kamare anake, kadang nang ngarep tipi. Tomin kadang sik ngompol, tangan karo sikile mesti nyampluk tekan endi-endi.

"Tak terno, Mak. Tomin kon nang tengah, cek koen gak cedek-cedek aku."

Wiji sik mecucu.

"Lha timbang numpang ojek. Ojek kae lek numpang ngarang-ngarang, opo maneh becak."

Wiji sing lagek pingin nang pasar, golek klambi, akhire gelem diterno bojone. Tomin wis macak ngganteng, Wiji yo ora kalah ayu. Dandanane isuk iki kaya nonik-nonik kae. Gawane wong meteng, aurane seje. Jare wong-wong sih anake wedok lek emake selot ayu ngunu.

"Sampeyan ndok kene ae," omonge Wiji nang bojone.

Diman manthuk. Wong lanang iku markir montore terus lungguh nang sadel. Tomin karo Wiji budal mlebu pasar. Wiji pingin tuku daster gemes, daster sing garai sing nyawang gemes.

"Mbok yo ojo pink."

"Lha aku pingin."

"Kamarku ireng ae ya, Mak," Tomin melu-melu.

"Ireng yo malah koyok guo, peteng," saure Diman.

"Gak. Apik."

"Aku pink."

Ora mung ndandani awake, Wiji yo seneng ndandani omahe. Kamare njaluk dicet pink.

"Ning yo ojo pink ngunu, semu-semu ungu yo gak popo. Ho oh, ungu kae luwih manis."

Akhire Wiji gelem ngalah, kamare dicet ungu enom sing mambu-mambu pink. Kamare Tomin dicet biru enom. Sakiki njero kamare Wiji karo Tomin barang-barange digawe saknada. Tomin karo Wiji selot seneng, Diman sing ngenes.

"Ojo nyawangi ae."

Diman ndingkluk. Wong lanang sing ora iso cedek-cedek bojone iku mau nyawang Wiji sing lagek ngenakno mangan.

"Maem kono lho, ngko luwe," omonge Wiji.

"Ngko ae."

Ndelok Diman saiki rupane kaya babu, nelangsa. Anak bojone mangan, dheweke mung nyawang saka adohan. Seneng kate nduwe anak maneh, seneng bojone selot ginuk-ginuk ayu, ning senep ora iso nyedek. Wiji sik blokekan lek dicedeki bojone. Gelem ora gelem Diman kudu ngalah, njaga jarak. Lek jamane meteng Tomin kae, asal bojone wangi Wiji gelem, saiki ora. Wangi ora wangi, Wiji wegah dicedeki. Gawane mangkel nontok bojone.

"Mak, gawe opo?"

"Putu ayu."

Isuk iki ganti Wiji pingin gawe jajan.

"Aku melu ya?"

"Ho oh, isuh sik tangane," omonge Wiji nang anake.

Minggu isuk Diman ora kerjo. Kaet isuk wis tangi, wis adus. Saiki wong lanang iku gletakan nontok tipi karo nyawangi anak bojone sing umek kate gawe putu ayu.

"Pak'e gak usah dikei ya."

Diman menteleng krungu omongane anake. Wiji meneng ae.

"Ngko lek dikei mesti dientekno."

"Yo sakno, gak oleh pelit karo pak'e."

Tomin mecucu.

"Kei siji ae," omonge Wiji.

Tomin ngguyu, seneng. Diman ganti mecucu.

"Mak, ngko nontok sepur ya," omonge Tomin.

Wiji meneng.

"Jajane akeh saiki. Rame yoan. Ya, Mak?"

"Yo."

"Aku melu," omonge Diman.

"Ojo oleh, Mak."

Wiji durung nyauri.

"Pak'e nunggoni omah ae ya," omonge Tomin maneh.

"Lapo ditunggoni, ditinggal yo gak ilang omahe," Diman ora trimo.

Dudu ora tau ditinggal ning sakjoke bojone meteng maneh, Diman ora gelem ditinggal. Masio ora cedek-cedek bojone, pokoke ketok disawang.

"Mak, numpak iku ya," Tomin njuding odong-odong.

Sore iku Tomin, Wiji karo Diman budal nang stasiun. Kaya biasane, Diman macak tukang ojek, ngeterno terus nyisih. Wiji mung manthuk-manthuk. Bener omonge anake, stasiun saiki rame. Akeh wong dodolan, akeh arek dolan.

"Kate oleh bathi maneh yo."

Pardi sing sore iku yo lagek nang stasiun melu nyangkruk karo Diman.

"Wedok kae mesti, bojomu selot ayu ngunu."

Diman sik meneng.

"Lek disawang-sawang, bojomu saiki koyok Titi Kamal hehe..."

"Yo iku ben dino nontoki sinetron ae. Wingi njaluk DVD bajakan pilem Ada Apa Dengan Cinta kae, sing pemaine ayu-ayu."

"Lha iyo, anakku wingi yo njaluk iku. Njaluk bando sisan koyok sing digawe bojomu kae."

Diman nyawang bojone sing lagek nunggoni Tomin numpak odong-odong. Eling winginane bengi-bengi bojone iku nangis njaluk bando.

"Onok-onok ae polahe wong meteng. Ngko lek gak dituruti andalane lak, 'yo sampeyan ae sing meteng'. Lek wis ngunu yok opo lek kate nyauri. Dipikire golek duit ki gak abot opo. Podo abote."

"Yo ngunu iku, yok opo maneh," saure Diman.

"Ning yo seneng ae sih, yo gak? Ketok nggemesno yo saiki?"

Diman nyawang Pardi.

"Anu...maksude tingkahe kae lho, nggemesno."

Pardi ngukuri gundule. Ora let suwi wong lanang iku pamit mulih dhisikan.

"Mak, ambung."

"Emoh."

"Sithok thok, mari ngunu aku ngalih wis."

"Emoh yo emoh."

Nang omah, Diman sing kangen suwi ora nyedek bojone ngrayu njaluk ambung ning Wiji ora gelem. Saking gemese, bojone dicekel, digujer.

Plak!

"Aduh."

Dikandani emoh sik dipekso ae, akhire pipine Diman ditapuk.

"Pak'e ojo nakal."

Tomin sing durung turu melu-melu. Wiji mecucu karo ngusapi pipine. Tomin sing mbelani emake melu mecucu.

"Yo lek pak'e gak nakal, koen gak bakal onok," omonge Diman karo ngelus pipine terus krembuk-krembuk ngalih.

***