"Mangan kono sik, lara ngko wetengmu. Iku wis tak tukokno sate. Tak jupukno banyune."
"Males mangan."
"Selak gak enak iku satene, ndang dipangan sik."
Wis paham modele bojone, luwe, Wiji neleh anduk karo wadah sabune. Wong wedok iku terus nyenuk, mangan. Diman nyandak timbo. Wong lanang iku mbolak-mbalik nggowo timbo isi banyu. Wiji nglirik karo ngenakno lek mangan.
"Wis, cukup kae ngge adus."
Diman sing kekeselen ndlosor nang sandinge bojone. Awak, pikire. Kate nggarapi bojone tibake malah kesel dhewe.
"Cie...klambine anyar."
"Gak. Dikei Wiwik soko dulure sing mulih ko Singapor."
Krungu Wiwik, dulure Wiwik, Diman mangkel maneh ning meneng ae. Disawang bojone sing lagek sisiran. Daster putih kutungan, lengene mung tali njlirit, ketok pas nang bojone.
"Kate nang ndi? Wis bengi."
"Turu."
