"Anakmu kae, tontoken."
Firman mbisiki Diman sing lagek lungguh anteng ngrungokno Pak Yai ceramah. Mergo nang mburi selot rame, Diman akhire ngadeg ndelok. Nang ngisor uwit palem, nggon wedhus-wedhus sing kate dingge kurban, arek-arek cilik kumpul karo ngguyu-ngguyu.
"Mudun," omonge Diman.
"Emoh!"
Diman nyawang anake sing lagek numpaki wedhus.
"Mudun," omonge Diman maneh.
Wedi disawangi bapake, mangkel diomongi, Tomin akhire nesu. Ora mung nesu arek lanang iku yo nangis banter.
"Pak'e nakal!"
Mergo wong-wong wis podho ora konsen, buyar dhewe-dhewe, akhire ceramahe dimareni. Wiji sing krungu anake nangis ndang-ndang moro.
"Pak'e nakal!"
Tomin sik ae nangis karo mbengok. Wiji nyandak anake, digendong kate dijak mulih.