Bojo

"Mampir kene lho."

"Mene ae, selak dienteni iki."

"Arek kok ayu ngunu, mbiyen bapake sunat ndok ndi?"

Diman mung mesem krungu omongane kancane. Isuk-isuk pas lagi nggarap kerjoan nang ngarep omah karo Eko, Eli sing kate budhal kerjo lewat.

"Lek aku gurung kawin ngunu..."

"Lapo? Gelem ta areke karo awakmu?" takone Diman.

"Hehehe...ketoke sih gak. Tapi yo usaha dhisik tho."

"Kuwat mbandani?"

Eko ngukuri gundule terus cengengesan. Kabeh wong lanang lek ndelok Eli komene mesti padha, ayu. Areke putih, mulus, yo ramah sisan.

"Pak, mangan sik, wes mateng," bengoke Wiji saka njero omah.

"Ayo, sarapan sik," ajake Diman.

Diman karo Eko mlebu omah terus sarapan.

"Opo'o wong wedok ki gak gelem diwayuh?" takone Eko nang Wiji.

Wiji sing lagek nyepakno omben ora langsung nyauri.

"Jumlahe wong wedok ki lak luwih akeh timbang wong lanang, lek siji oleh siji kan gak cukup?"

"Iso mblanjani gak? Ngge mangan ben dina ae ambekan senin kemis kok mikir bojo loro," saure Wiji.

"Yo lek gelem nrimo iso lah."

"Lha mosok pitik, kate dipakani thok."

Diman meneng, ora melu-melu. Wong lanang iku ngenakno lek mangan.

"Umpane Mas Diman rabi maneh ngunu yok opo?" takone Eko.

"Tak bacok," saure Wiji karo ngalih nang pawon.

"Bojomu medeni."

Diman mesem. Eko ngukuri gundule.

"Bojo siji ae gak entek, kok kate golek maneh," omonge Wiji.

Kaet jaman sik pacaran, Wiji karo Diman wes sepakat. Menawa ono salah siji sing wes ora iso utawa pingin barengan maneh mending bubar. Ora atek selingkuh-selingkuhan. Jenenge tresno iku diramut. Bosen iku mesti, wong ben dina adepane yo ngunu-ngunu ae, ning kudu eling maneh tujuane biyen rabi opo. Paribasane barang rusak dibenakno dhisik, ora langsung dibuwak terus golek sing anyar. Golek enake thok.

"Dolenan ndok njaba, Pak'e sik turu."

Wiji ngandani anake sing isuk-isuk wes bengak-bengok dolanan dhewe nang kamar.

"Mak..."

Durung mari lek mbengok, Wiji wes ngelungno anduk. Lali, wes mlebu jeding jebar-jebur tibake ora nggawa anduk.

"Kene," omonge Wiji karo ngetungno tangane.

Diman ngewehno anduke nang bojone. Wong lanang iku kaet ae kate neleh anduk teles nang duwur kasur.

"Nduwur tipi."

Diman cengengesan. Dijupuk kunci montore nang duwur tipi. Diman nyruput maneh kopine sing sik sithik nang duwur mejo. Mulih kerjo panganan wes nyepak nang duwur mejo.

"Pak'e mubeng-mubeng yuh," omonge Tomin, nyedeki bapake sing kate mangan.

"Ngko. Pak'e sik kesel."

Tomin cilik mecucu. Pipine sing nyempluk, putih mergo wedak nggarai Diman gemes.

"Kene, pangku Pak'e."

"Pak'e cek maem sik. Sampeyan mimik susu gak?"

Diman sing wes nyandak anake, ngambungi arek lanang iku nganti areke ngguyu-ngguyu.

"Kecut."

"Pak'e kecut?"

"Ho oh."

Tomin sik ngguyu-ngguyu diambungi bapake.

"Kene Pak, sampeyan maem sik."

Diman nelehno anake nang kursi sandinge.

"Mimik nggawe gelas ya?" takone Wiji.

Tomin manthuk. Arek lanang iku wes mangan dhisikan mari adus mau. Bengi lek anake durung turu, Wiji ngancani dhisik.

"Uwes ah, gek merem."

Tomin sing wes nggletak ora turu-turu.

"Numpak jaran."

"Wes bengi, Pak'e kesel. Mene."

Tomin mecucu. Wiji sing ngeloni anake, turu nang tengah, ngabuk-abuk bokonge Tomin. Diman sing yo wes mapan meneng ae. Urusan ngunu iku dipasrahno nang bojone. Kaya lek Wiji lagi ngajari utawa ngandani anake, Diman ora melu-melu utawa mbelani.

"Irunge Mak'e cilik," omonge Tomin karo nyekeli irunge emake.

"Sing penting iso ngge ambekan."

"Wetenge Mak'e gedhi."

Tangane Tomin pindah nang wetenge emake.

"Yo ngge ngadahi awakmu biyen."

"Cucune Mak'e..."

"Uwes ah, gek merem kok."

Diman mesem. Duwe anak cilik kudu siap lambene dower.

"Mak'e ola ayu..." saiki Tomin malah nyanyi.

"Yo wes, tinggal Mak'e lunga ae lek ngunu," omonge Wiji karo nyingkuri Tomin, madep nang bojone.

"Emoh."

"Jare Mak'e elek."

"Gak....gak, Mak'e ayu, ayu sak lapangan..."

"Yo mesti wong musuhe wedhus thok. Ngeloni Pak'e ae ah," omonge Wiji epok-epok nesu.

Maksude Tomin ngunu pingin ngomong emake ayu pol.

"Emoh. Aku! Aku!"

Wiji malik awake.

"Merem."

Tomin manthuk. Diman mung mesem terus merem.

***