Tampaknya kurang sehat, aku hampiri beliau.Â
"mbah Bukh" sapa ku dari kejauhan.
"ho'o, arep ming sarean po?" tanya mbah Bukhari.Â
"njih niki niliki simbah" jawab ku sambil menghampiri beliau.Â
"pripun kabar mbak Bukhari sehat nejenengan?" tanya ku.Â
"lah iki kok lagi ora penak awake" jawab mbah Bukhari masih sambil tiduran dibangku.Â
Sambil aku jabat dan cium tangannya, salam dan menanyakan keadaan beliau.Â
Benar saja, saat ku pegang tangannya cukup panas suhu tubuhnya.Â
"kirang sekeco nggih mbah?, mugo-mugo enggal mantun nggih mbah" bubuhku usai jabat tangan.Â
"iyo wis, aamiin, pangestune" jawab beliau.Â
"nggih mpun kulo tak teng sarean rien mbah, mugo lekas sehat wal afiat malih" kata ku sambil pamitan.Â