Aku kawit mbiyen wonge menengan, ora akeh omongane lan ora seneng kluyuran. Ana sekolah kerep ning kelas, ning ngomah ya mung ning ngomah. Yen dolan mung lungguh pojokan karo ndelengake kanca liyane dolanan.
Sing dak sengiti yaiku pager sing ora guna, jendela etalase sing menawa aku liwat tetep katon. Jaman sekolah paling sengit nalika liwat ngarep kelas liya. Sing ning njero kelas tetep weruh aku, padha ninguk lan banjur muni, "Dhuwur tenan! Dhuwure pira ya kuwi?!"
Nganti gedhe semene perkara awakku sing dhuwur ora mandheg gawe werna-wernaning uripku. Ana lucune, ana sedih lan senenge. Dhisike aku seneng wong lanang sing pawakane rada cilik. Sajake katon imut-imut nanging banjur kapok mbasan aku pacaran karo Desta sing dhuwure sak irungku.
Sing gawe gilo lan kapok pacaran karo sing pawakane luwih cendik kurang luwihe kaya Desta yaiku antarane bonceng tetep kerah angin. Diboncengake Desta kaya nyetir nanging ora nggoceki stang. Kira-kira menawa aku mangan peyek, wonge bisa kerebelan remukane.
Yen kudanan aku sing nggoceki payung, menawa dalane lunyu utawa angel aku sing nuntun tangane munggah. Yen kelingan kok kaya momong balita. Sing gawe kapok yaiku nalika padu. Weruh Desta nyenthe karo nglenggak marakke aku trenyuh karo ngampet ngguyu. Aku milih ngalah anggone padu timbang weruh Desta namatake aku kaya weruh pelem arep dibandem.
Alesan keri dhewe sing dak anggep wadi, ngapa aku menengan lan wegah pacaran karo wong sing luwih cendak yaiku amarga nduweni masalah cangkem. Aku jinise wong sing nduweni abab mambu. Dadi sedhela-sedhela kudu kekemu nganggo pewangi supaya ora mambu. Salah sijining dina aku lali nggawa obat iku, lan dina kuwi aku padu karo Desta. Wonge nyenthe lan nglenggak ning ngarepku. Wektu iku aku wegah ngalah. Dak sauri werna-werna ora nggagas ababku nalika iku ambune ora karuan.
Mbasan mulih aku banjur nangis. Muntab lan kisinan. Apa maneh nalika Desta ngomongi alon-alon yen ababku mambu. Aku dikandhani kareben sikatan sing resik, kekemu siwak lan hambegan nganggo irung, dudu tutuk.
***
Pacarku saiki jenenge Mas Rian. Piyantune luwih dhuwur 7 cm saka aku. Dak trima kanthi seneng ati amarga angel ngolehake wong lanang sing mathuk. Senajan abab e uga mambu kathik Mas Rian wonge crewet.
Perkara abab mambu bisa dirampungake nganggo obat kekemu. Yen aku lali nggawa obat bisa njaluk obat kekemune Mas Rian sing wangi kopi utawa ijolan karo obatku sing wangi mawar. Jarene jodo iku kaya panci karo tutupe. Ya kira-kira kaya aku lan Mas Rian.
