"Ngarepku mau? Pantes!" Aku medhot omongane Tri. Wong wadon mau sing sajake mangkel amarga klambi rajut kedhisikan dak jupuk. Ya wong wadon iku sing gawe mandheg anggonku ngawul. Rambute mbak klambi abang kuwi ana tumane.
Andri iku mantanku telung sasi kepungkur kathik pacaran mung seminggu. Senajan bagus nanging rambute tumanen. Gumunku jaman saiki kok ya ana sing isih kerah tuma. Shampo gampang golekane, salon ana ngendi-ngendi kok bisa-bisane tuma ora ditambani. Dak kandhani yen sirahe akeh tumane malah njaluk pedhot tresna. Tujune mbiyen aku ora ketularan kerah tuma. Lah pacare sing saiki sing wis ketularan. Hiiiiii......
Kanthi dhuwurku 176 cm mestine bisa weruh ngendi-ngendi, mung gulune wae sing ora kaya manuk tunggak. Tri senajan cendik uga ana gunane. Yen aku ninguk kiwa, wonge sing namatake sisih tengen.
"Andri kae, Yuk. Gek tuku lutis." Tri nuding sisih kulon nganggo janggute. Aku banjur ninguk lan weruh Andri wis mendelik menciring kaya macan. Sajake wonge ngerti yen dak goleki.
Mumpung wonge ndelengake, tanganku banjur dak selehake sirah. Tumindak kaya wong sing sirahe kegatelen kerah tuma. Mbiyen-mbiyene nalika pisanan weruh Andri wonge katon resik lan wangi. Nalika wis dadi pacar senajan wangi lan pancen jinise pakulitane resik nanging rambute akeh tuma lan borok.
Andri katon gething. Mripate ora uwal nguwaske aku. Menawa Andri iku banteng mestine weruh aku kaya ndeleng gombal abang sing dikibar-kibarake.
"Wis ah! Kesel," kandhaku.
Aku lan Tri mulih. Dasare Tri wis bola-bali omong yen wis ngantuk. Jyaan! Tri iku wong lanang sing ora bisa diajak dolan wengi. Wonge ngantukan kaya kuthuk pitik sing wayah sore wis mapan turu. Menawa turu ora genah papan utawa nandi wae bisa dienggo ngglethak. Mula yen wis kadung dolan ning ngomahku lan keturon mesti sidane banjur nginep.
Saka cilik nganti saiki aku dadi bocah wadon sing kalebu dhuwur ning kelas lan sekolah. Malah kondhange amarga dhuwurku, dudu merga prestasi utawa babagan liyane. Ya iku sing rada gawe aku sok kesel. Kabeh-kabeh dikaitake marang awakku sing dhuwur. Ditelahi kaya bung sing gampang modot, nganti nalika padu karo pacar nggawa-nggawa awakku.
"Ego karo awakmu padha dhuwure!" kandhane Andhika karo nudingi raiku. Yen wis ngono kuwi sidane banjur pedhot tresna kaya adate.
Dadi wong dhuwur ora bisa ndelik. Mbiyen nalika dolanan delikan mesti aku sing kalah amarga anggonku ndelik ajek konangan. Nganti mangkel kekerepen jaga. Iku salah siji alesan ngapa ora seneng dolanan delikan utawa petak umpet.
