"Coba Dona Natalia dikaruhke. Mbok menawa isih bisa diajak kencan, Don." Badros menehi solusi. "Ananging jalarane kowe bisa pedhot karo Dona apa ta?"
Donut nudingi Puspa, demit warna jambon sing kondhang anggone isinan. "Demit isinan ngono kae nek nggodani ganas tenan."
Saben arep apel Dona, Donut mesti dicegat Puspa supaya mampir menyang omahe banjur digawe lali yen arep apel Dona. Donut disuguhi panganan sing enak-enak, diajak guyon malah wis tau bebarengan dolanan yoyo nganti sewengi nutuk.
Dona sing ora bisa yen ora dikaruhake dadi cubria marang Donut sing suwe ora apel. Ajur atine nalika meruhi Donut lan Puspa padha penekan wit kambil golek bajing. Dina sabanjure Dona ajak Donut ketemu kanggo medhotake tali katresnan.
"Saiki wis cetha jalaran lan perkarane kepiye. Donut aja neka-neka maneh. Awakmu wis ngrumangsani kleru mula enggal nyuwun ngapura karo Badros lan Tumini," aku omong kanthi alon-alon. "Dene Puspa aja njalari bab sing ora becik maneh ya."
Puspa manthuk. "Nggih, Nyai. Kula nyuwun pangapunten sampun klentu. Kula janji mboten badhe mangsuli klentu malih."
Kahanan wis malih tentrem. Badros wis ora kuatir maneh yen Tumini adus ning kali. Donut uga wis ora ngontrak maneh. Dheweke tuku salah sawijing wit kambil supaya bisa sak omah bareng Dona Natalia, ora LDR-an maneh. Dene Puspa katon ewuh anggone gawe warung. Dheweke nduwe karep dodolan camilan ning tlatah Saloka. Sanajan isinan kasunyatane Puspa pinter dagang.
***
Surup-surup nalika lungguhan ana jogan, Daisy mara menyang omahku.
"Aku ora dhewe. Aku ngajak sesepuh liyane, Lesmana, Baskara lan Winasthi. Ana bab wigati sing kudu dirembug dina iki."
 "Bener panyangkane awakdhewe wingi kae." Winasthi sedhakep. "Ana sing lekas ora bener ning tlatah Saloka."
