“Hus! Lu, kaga boleh ngomong begitu! Wajar aje kalo calon mantu bawain calon mertuanye.”
“Iye, lu kaga bole su’udzon ame orang,” babenye ikut bantuin si nyak ngomong. Akhirnye mereka betiga trus ngobrol sembari nonton TV. Dari ruang tamu ntu, keliatan jelas bayangan si Puah ame si Badrun lagi asik-asikan.
“Ntar lu, gue kerjain!” kate Juki dalem hati.
Pas jam sebelas malem, nyak ame babenye masuk pangkeng, ude ngantuk. Tapi Si Puah ame si Badrun masih aje ade di teras rume engkongnye. Juki terus matiin lampu ame TV. Die pura-pura mao tidur, padahal die ke luar lewat pintu belakang, ambil jalan muter, trus masuk ke rume engkongnye, lewat pintu belakang juga.
Juki masuk ke ruang tamu, pelan banget... die mulai nyalain dupa. Baunye mulai nyerebeng ke mane-mane. Dari ruang tamu ntu, die liat dua awak manusia lagi berangkulan. Die pake kostum pocong yang ude disiapin dari sore. Die buka pintu depan, pelan banget, biar Puah ame pacarnye nggak denger. Dia deketin, sembari tangannye maju ke depan mirip zombie.
“Huah…!” Juki tereak buat nakutin Puah ame pacarnye, tapi ujug-ujug die jatoh pingsan, lantaran yang diliatnye, bukan muka Marpuah ame si Badrun, tapi muka almarhum engkong ame nyainye.
***
Catatan kaki:
1. Anglo=Perapian kecil dengan arang sebagai bahan bakarnya.
2. Stanggi = Sejenis kemenyan.
3. Slempang = Khawatir.
4. Kelantasan = Keterusan.
5. Ngelancong = Ngapel, dating untuk pacaran.
6. Plesiran = Piknik, tamasya, jalan-jalan.
7. Indehoy = Lagi asik berduaan.
