kini kusepi diranah rantauan resah
hanya derap rindumu melengang
mengunggah wadah ruah gelisah
kuminta
biarkanlah selembar bayangku
kutaruh di pojok lumbung ngungunmu
tak mengapa kuterkurung
perdu ilalang kampung
tak usah engkau toleh  itu riak semarak katak
di danau itu ketika kita berdua  nyemplungÂ
girang bersenandungÂ
gelak tawa kitapun nyambung
kini disituÂ
hanya cemasku saja ngariung
terayun di serbuk pucuk pucukÂ
sari bunga  bisu  tergolek sangsi
menapaki tilas napas semak cinta
yang pernah melekat erat sekali
di alas sepatu lawasku ini
kaupinta agarku sedia dekati
sekuntum kembang sepatu disampingmu
didepanku engkau polos merajuk melucu
melenggak lenggok  riangkau manis sekali
aroma wangi tubuhmu memijarkan
setiap lampu lampu di suryalaya
lesung pipit di pipimu tenggelamkan
purnama dan malangbongpun tak jadi sunyi
canda guraumu  riuhkan pamoyanan ramai
hingga  barisan angsa sama sama menepi
pejaman sipit matamu padamkan sekam
jerami di bumi alit ngahiji mimiti mujiÂ
pelukan pesonamu bak hamparan
selimut  satin asmarakandi
senyum indahmu begitu lugu
