Embuh...ana wong lan kompasianer pira sing duwe pangarep-arep ana tulisan nganggo bahasa daerah mligine Basa Jawa. Nanging apa kang dikarepake mung kanggo wong liya. Nyatane yen diajak nulis nganggo Basa Jawa malah ngajak liyane. Malah yen dijaluk apa maneh yen diajak mung mangsuli sakenane. Jalaran ora bisa, ora ngerti, apa pancen emoh merga sing maca bakal sethithik jalaran akeh ora ngerti.
Dene aku dhewe wis nulis nganggo Basa Jawa ora pisan pindho. Dudu arep pamer. Nanging duwe kekarepan supaya Basa Jawa tetep lestari. Ora mung dadi wacana lan gagasan sing kudu digugu nanging ora dadi tumindak nyata.
Basa Jawa ing jaman saiki, pancen kaya wong lara ati kang antu-antu tamba supaya enggal waras. Nanging, jamu kanggo tamba ora njebul kaya wong kang ngenteni thukule jamur ing mangsa ketiga. Sanajan ta papane iyub lan adhem nanging ora ana banyu sing dibutuhake kanggo thukule jamur.
Sanajan ta, wong Jawa urip ing tanah Jawa lan sesrawungan karo wong Jawa nanging yen omong nganggo Basa Indonesia. Malah basa campuran. Alasane ben cepet dimangerteni. Malah ana penganggep Basa Jawa kuwi ora 'komunikatif'
Penganggep ora 'komunikatif' bisa amerga jalaran ora digawe saben dinane. Mula ora dimangerteni maneh. Tuladhane kaya ngene iki:
"Wis dikandhani bola-bali isih ndableg. Ora lidok..... njlungup!"
Para sedulur sing maca iki ngerti ora Basa Indonesiane 'ora lidok'?
"Isih jam 10, kok wis 'laut'. Apa wis rampung olehe 'matun'?"
Apa tegese laut lan matun?
"Aku wingi diwenehi Simbah poh selikur..."
Apa tegese 'poh selikur'?
Iku mung bab pacelaton sing lumrahe kudu digawe saben dinane. Kanggo menehi jeneng putra-putrine wae ora ngerti. Coba ana bocah wadon sing jenenge Lusi Herawati. Ing Basa Jawa 'lusi' kuwi ateges cacing. Dene 'herawati' ateges bledhek. Dadi Lusi Herawati tegese bisa 'cacing disamber bledhek' Cacing disambar petir!
Kancaku dhewe ana sing jenenge Ismayawati. Ismaya kuwi Semar. Wati ateges wadon. Ismayawati tegese 'semar wadon' Padahal Semar kuwi lanang! Apa ana Semar wadon?
Aja nganti ana aku krungu lan weruh ana bocah lanang sing jenenge Durjana.
Durjana kuwi ateges maling.
Piye maneh yen bab tetembungan sing kudu dimangerteni kanti surasa ing galih. Sing duwe pesen-pesen kanggo nglakoni urip.
Kayata:
Urip urup sing ateges urip kuwi bisa dadi suluhing liyan. Ora mlempem kaya krupuk ayem. Nglemprek ora ana gunane blaaasss.....
Ngangsu kawruh. Ngangsu utawa golek banyu ing belik utawa sumur wae ora tau. Mung kari  cuuuur....wis oleh sak ember.
Yen duwe pengarep Basa Jawa tetep dadi pengayome budhaya Jawa kang adi luhung, ayo padha nganggo Basa Jawa. Nalika ngomong karo sapa wae lan nulis apa wae.
Bisa ta?
Iki lho dak pameri aku bisa nulis cerita lan geguritan.
Rahayu.....rahayu.....rahayu
