Mungkin Cinta yang Berpuisi

Gema asmaradhana

rangkumku di semasa kisah

melalui jari-jari puisi

tanamku benih kelukaan nurani

di pekarangan senja

aksara biasa, tulisku sebagai saksi

 

Pada sepasang mata yang dihidupi cinta

warna-warni rindu terkemas sederhana

resah udara menanti kepastian kekasih

dan hanya bayangnya saja

menyeruak masuk ke dalam pemikiran

menari bebas

merampas garis batas waras

membekukan sejenak urat-urat paru

lalu keluar melalui kerah baju

mengambang bersama cahaya sendu

 

Beginikah sebentuk cinta yang berpuisi?

 

Oh, kasih

takdirku bukanlah keabadian matahari

hanya sejenak warna langit senja

yang mengharap wangi kasturi asmaralaya

walau sekedar bahasa puisi

di atas kertas yang tiada dipeduli

tetap cintaku mengalir seadanya

dengan keutuhan arwah sang perindu

gema asmaradhana mengalun merdu.