Si Nandang jeung si Usep geus ranggeum ku muncang. Saku calanana oge meni merekis. Si Ade ngasruk nyuay-nyuaykeun jujukutan jeung saliara di jero kebon bari matana seukeut ngimeutan unggal jengkal taneuh ngarah teu kaliwat mun aya muncang nu keur gogoleran. Ayeuna masing masing sibuk kokotetengan neangan muncang murag.
Hujan beuki ngagebret. Susukan gigireun sawah seah caina. Angin nyeor ti belah kulon, ti lebah sawah Pa Guru Maman. Daun muncang dina dahan jeung regang katebak angin pating saleor. Jeleger! Kadenge ti jomantara sora guludug disusul gelap ngampar ngajelegur alahbatan sora bom atum matak eunder jajantung. Dina kaayaan kitu, gepluk,gepluk sora muncang mururagan. Gubrag, aya dahan peunggas, gorobas, ninggang dapuran taleus. Koleang, hiji deui ngoleang kana pager gagang sampeu nepi ka narangkarak kusabab ditiban dahan na kawilang gede.
Kuring saparakanca teu iyueh aya kasieun. Nu aya malah lalumpatan terus mulungan muncang dina lemah, terus muru dahan nu murag. Â Bret, bret, bret, muncang dina dahan nu ragrag teh di rabutan. Pas ngaranggeum sababaraha muncang ngora di dua leungeun, teh asa menang naon mah. Bagja kaliwat saking siga meunang emas nu luhur ajena.
Kabeh muncang meunang mulung teh dikumpulkeun dina taneuh ditilaman ku daun ganyol. Aya meureun kana dua puluh siki mah.
Hujan mimiti ngaleutikan. Teu aya katembong muncang deui dina lemah. Kuring jeung kabeh babaturan ngahodhod kabulusan. Beuteung mimiti ngusial lapar.
Si Eno nyokot hiji muncang ngora terus dibabetkeun kana batu deukeut tangkal bintinu. Muncang ancur mancawura terus duparulung ku nu lian. Kuring teu kabagean, ngan kop we nyokot hiji terus nurutan si eno eta muncang teh ditenggorkeun kana batu handapeun tangkal jambe satakerna terus muncang nu ancur teh diparulungan. Sanggeus meunang potongan muncang, ngan habek we didahar. Ngan kitu jeung kitu we. Kabeh ngenyoh muncang ngora nu amis tur pelem. Duka sabarahiji muncang nu jadi eusi peujit kuring sarerea.
Awak mimiti noroktok katirisan bakat ku lila teuing huhujanan. Sirah karasa rada lieur. Asana mah acan dahar ti isuk-isuk. Beuteung kosong terus dihantem muncang ngora atah sanggeus huhujanan.
"Kunaon, Din?", ceuk Kang Hadi bari ningali beungeut kuring nu nahan rasa lieur.
"Lieur euy.", jawab kuring. "Rek balik, ah!" Kuring neruskeun, teu kuat ku sirah nu lenglengan.
Tungtungna mah kabeh baralik da poe geus maju ka sore deuih. Jam opatan harita teh, ngan geus mimiti maju ka poek pedah usum hujan meureun. Bari rumangieung kuring leumpang tukangeun si Dindin jeung si Nandang anu masing masing ngeukeuweuk sababaraha siki muncang dina leungeuna. Bari leumpang teh maranehna nyepakan cileuncang jeung cai hujan anu ngamalir.Tukangeun kuring aya Kang Hadi nuturkeun. Hanteu mawa muncang manehna mah.
Bari leumpang kuring tungkul nitenan sesa-sesa cihujan ngalir luar leor siga oray ka kidulkeun mapay - mapay kamalir  saparat jajalan nu batuna rarantul sagede-gede hui boled jeung aya oge nu sagede cengkir kalapa. Si Usep, S Ade, jeung Si Uja mah geus tiheula nepi ka imahna sewang-sewangan da teu jauh  imahna ti kebon teh. Sedengkeun Si Eno geus mengkol tiheula ka katuhu bari rebo ku muncang dikandungkeun dina beuteung ku baju kaosna.
