“angen angen silma”

Silma kepingin tindak ing desa.kanca –kanca sekelase kabeh duwe desa.yen preian/liburan utawa dina riaya,dheweke ngentekno wektu ing kana.silma bayangno pasti bening bengettoyasungai,mboten kaya sungai sing biasane dheweke liwati.

Aida,kanca sebankune,tau ngejak silma supaya tumut liburan ing desa,griyane Eyang.tapi kesempatan iku ilang,amerga ibu gerah.

Silma ngerasa mboten duwe desa.mama silma lan papane asli tiyang Jakarta.keluarga papa lan mamane betawi.yen linuran,silma mesti tindak ing taman rekreasi.utawa ing griyane Eyang seng pada ten Jakarta.

“yen ing desa kula pasti tindak ing sawah .”cerita aida wektu istirahat.silma ngerungokno lan iri.

Wingi silma nerimo raport,meski nilaineapik,silma kurang semangat.amerga deweke gak isok liburan ing desa.wektu istirahat tiba tiba “ahaaa…..!!silma seneng banget.

Wektu mulih sekolah,silma taken ing mamane.

“Ma,mang parmin kondur ing kampong ,nggih ?”taken silma.

Iya,putrane lara.”jawab mama

“ehm….,silma pengen banget besuk,”tutur silma.

“ehmm….,astane papa ing pundhake silma.

“silma pengen tindak ing desa gawe besuk putrane mang parmin,utawa pengen liburan ing desa.”

“kale-kalene pa.silma pengen besuk lan pengen ngerti ,kayak apa desa iku.mboten napa nggih?

“inggih silma,anak papa,nanging silma kudu janji gak oleh ngerusui keluargane mang parmin.” Silma manthuk.

****

Dina minggu teka.akhire angen-angen Silma kelakon.suasana sing diceritokno kanca kancane dirasakno silma.udara seger,gunung,wit-wit ijo,sungai sing bening,wangi tanahne.silma ngerasakno pemandangan lan seneng banget.

Montor sing papa soper mandhek ing ngarep griyane mang parmin.mang parman ketok gopo gopoh.silma cepet mudhun,gawa buah lan kue.

“aduh, suwun banget non silma.sampun ndugi ing meriki.kula sampek kaget”tutur pak parmin.papa lan silma dikengken mlebet,pinarak.

“mang,putrane lara apa ?”taken silma.

“eh…eh ngeten lo non,si jefri pancen onok onok wae.deweke kan mari nerima rapor,Alhamdulillah rangking siji.kula janji ing jefri,yen dheweke ranking,dheweke tak jak ing kota.nanging kula mboten duwe dhuwek.eh soale kecewa,dheweke lara.

“wah yen silma mala kualik.silma pengen ing dese.lan angen angen iku sak iki kelakon.jawab papa.

Sementara kabeh ngguyu lan ngunjuk kopi.