Puisi | Dulu dan Kini

Dulu,

Tiap-tiap darimu adalah pejuang

Tanpa peduli ada tiada grafitasi dunia

Dulu,

Sungaimu begitu jernih

Tiada noda mengotorimu

Dulu,

Kau alirkan airmu

Pada sejuta ladang

Tanpa takut mengeringkan cawanmu

 

Kini,

Kau hanyalah sebuah profesi

Dibalik topeng Pahlawan

Berseru tanpa tanda jasa

            

Kini,

Dunia seolah menjadi lingkaran emas

Benteng-benteng ilmu

Tak mampu lagi jadi pelindung

Tiap anak jelata

Seakan menekan dada-dada kecil mereka

Mendorong pada jurang kepasrahan

Hingga tak ada lagi cahaya bagi mereka