"Aku manut" sambunge kethek sajak bungah.
"Mengko yen awakmu arep menek nabuh gong, undang-undango aku dhisik. Yen aku isih semaur, kowe aja menek dhisik. Nanging yen aku wis ora semaur, sakarepmu olehmu bakal nabuh. Tegese aku wis adoh, wis ora bakal kebrebegen swarane gong kuwi." ngomong ngono kancil karo lumaku glendheh-glendheh ninggalake sangisore wit srikaya.
Let rada suwe, si kethek mbengok. "Ciiiiiiiil, wis adoh durung?"
"Oooooiiiiiii, mengko dhisik. Sedhela maneeeeeeh", semaure kancil saka kadohan.
Kethek sing sumurupbarang nggadhul ing pang srikaya kang sacedhake kebak woh srikaya mateng-mateng wiwit ngiler, age-age menek. Sadurunge nabuh gonge Nabi Sulaiman, Kethek ngundang kancil sepisan maneh. "Ciiiiiiiiiiil, kepriye yen saikiiiiiiiii.....???"
Dienteni sawetaran karo mangan srikaya wis ora ana wangsulane kancil. Bungah atine kethek bakal bisa ngrungokake swara gong kagungane Kanjeng nabi Sulaiman. Agahan munggah nyedhaki pang papan gumandhule omah tawon gung. Ditilang-tilingake sawetara, banjur, "bruuugggg" si kethek ngantem omah taon gung kuwi sakayange. Mesthi wahe tawon gung sing ana jeroning susuh padha bubar, ngruyuk kethek, ngentupi sarandune aawak.
"Wowww,..... wadhuuuuuuuuuuuuh, tobaaaaaaaaat" srikutan si kethek mudhun saka wit srikaya mau. nanging tawon gung kang nesu tansah nututi lumayune ketehek karo ngentupi. Weruh ana kedhung, si kethek ambyur nyilem sajerone kedhung nganti sawetara ngampet ambegan. Bareng dirasa tawon gung wis padha lunga, si kethek mentas karo nggetuni nganti diapusi kancil. Atine kethek ngigit-igit kepingin males pokale kancil. Kethek iku lungguh dheleg-dheleg karo ngrasakake awake sing lara abuh dientupi tawon.
(Kutulis kembali sesuai ingatanku atas dongeng Simbok sebagai pengantar tidur sewaktu kecil)
Follow Instagram @kompasianacom juga Tiktok @kompasiana biar nggak ketinggalan event seru komunitas dan tips dapat cuan dari Kompasiana
Baca juga cerita inspiratif langsung dari smartphone kamu dengan bergabung di WhatsApp Channel Kompasiana di SINI