Jaman semono, tanah pertiwi,
Ketanjangi, ngelakoni penindasan.
Wong Jawa ngeluh, ngilu ati,
Nanging tekad ora ilang, nggolek kamardikan.
Ing tanah Jawa, ingkang pinuji,Â
Paduka para pahlawan, ingkang kinasih.
Ngaturaken bakti, nyawa lan raga,Â
Kanggo merdekakaken, negara kita.
Paduka pahlawan, ngadeg teguh perkasa,Â
Nganti nyawane, labuh kanggo bangsa.
Nggolek kamardikan, kanthi gagah perkasa,
Bebas saka penjajah, tanpa gentar rasa.
Paduka pahlawan, nglakoni perjuangan,
Panjang lan mrih, tanpa keluhan.
Nggolek kamardikan, kanggo negeri.
Ngorbanaken segalane, dengan sanubari.
Merdeka, swarane nggema
Nganti tekan ujung bumi, ngalor ngidul
Wong Jawa bersatu, ngadeg teguh
Nggawe bangsa, kang luhur lan suci
Merdeka, swarane nggema syahdu,
Menyebar ke seluruh penjuru.
Wong Jawa bersatu, ngadeg teguhÂ
Membangun negeri, kang luhur lan ayu
Merdeka, ora mung tembung
Nanging uga tekad, kang nyambung,
Nggawe bangsa, kang maju lan sejahtera,Â
Nggawe bangsa, kan nguri-uri budaya.
Merdeka, kanggo generasi penerus,
Kanggo nggawe bangsa, kang luwih maju,
Lan nggawe Indonesia, kang luwih gemah ripah,
Kanggo generasi penerus, kang luwih bahagia.
Merdeka, anugerah yang tak ternilai,
Mari kita jaga, dengan sepenuh hati,
Wong Jawa bersatu, bersinergi,
Menjaga keutuhan, tercintanya negeri.Â
Paduka pahlawan, jiwamu takkan matiÂ
Selalu menyala, ingkang ngobari
Generasi penerus, bakal ngelakoniÂ
Nggugu amanat, mbangun negeri
Badhe kula terusaken, perjuangan padukaÂ
Mbangun negeri, ingkang luwih bagya
Kanthi guyub, rukun, lan satya
Nggawe Indonesia, bangsa ingkang jaya