Puisi Bahasa Jawa | Urip Kuwi Abot Ning Kuwat

Urip kuwi kuwat, kaya wit jati,

Tegak ngadeg, ora gampang tumbang.

Urip kuwi kuat, kaya banyu mili,

Kudu dilewati, menapa ora nyerah karo rintangan,

Urip iki, kaya geni sing ngobong,

Ngerembet terus, ora tau padhem.

Menapa wae susah lan lara,

Kudu ditanggung, ora tau mendhem.

Urip iki, kudu kuat, kudu teguh, kudu ora gampang nyerah.

Amarga urip iki, ora mung kanggo awake dhewe, nanging uga kanggo wong liya.