Puisi : Sumadiya Banyu Anget

Raose abot mboten koyo biasane

Nggregese awak amergi dinten kang mbedhidhing

Kulit kulo kang mboten ayu taseh blentong-blentong 

Koyo-koyo ketambahan pipilan jagung gosong ireng kang kebrongot geni

Sakniki koyo-koyo ketambah pulo jawi pindah ing wentis

Sanes amergi panas nanging saking ademe dinten

Bekase mboten ical-ical, 

Ajeg tinancep ing kulit kang mboten alus

Kangmas kuoso ngendiko, garwo putri kang musti sendiko dawuh

Nanging amergi andhaping penggalih

Lan asmara wasih ingaran mustikaning akhlak

Piyamba'e gegeni kanthi setiti

Sumadiya banyu anget 

Nyanding kaleh tetresnan

Mbasuh ing roso khuatir lan sumelang

Gematine mugi mboten owah tekane pati