"Sik Kang... Mengko dhisik sedilit...." Petruk sajake sadhar dheweke kudu luwih tenanan nggathekake kalimat ukarane Gareng sing jebul luwih dhuwur tinimbang sing dibayangke... Liyane kui, nganti saiki Petruk isih gumun karo Gareng, kakange. Gumun pengen ngerti seka ngendi asale kepinterane Gareng sing kadang-kadang ngluwihi wawasan warga Karangwaton. Padahal yen dipikir meneh, Gareng ki sekolah wae ora tau, seka ngendi dheweke isa bola-bali nggawe orasi nganggo sing istilah politik, ekonomi, wawasan kebangsaan lan liya-liyane. Saiki malah kaya-kaya Kang Gareng iki ngejak ngobrol babagan filsafat.
"Kowe ki wit mau arep ngomongke apa to kang...?? Wong Romo ki ora lunga neng ngendi-endi kok ndadak digoleki..." Petruk wangsulan sakcukupe...
"Welahhh, kowe kok malah ngejak debat.. Wong aku ki wit mau wes mubeng muteri Desa Karangwaton iki seka oyot nganti pucukan godhonge ora weruh Romo, kok isa-isane kowe ngomong yen Romo ora neng ngendi-endi...?? Lak yo mung ngejak padu filsafat to ngono kui jenenge...?? Gareng nimpali tetembungane Petruk...
Petruk kaget sawetara... "debat piye to kang...??"
"Lha kui mau... Ukara wangsulanmu sing ngono kui mau lak mung arep ngejak padu babagan filsafat... Ojo-ojo kowe ki wes kelebonan Romo ya Truk...!!!"
"Wealah kang... Kowe lak ngerti awake Romo ki gedhene ngungkuli truk, awakku sing kuru gering ngene, piye carane Romo le arep mlebu... Kowe ki kok le aneh-aneh..." Petruk wangsulan kanthi karep ngleremake kahanan obrolan...
"Dhewe kudu nggoleki Romo Truk... Romo Semar kudu tanggung jawab marang kahanan Desa Karangwaton iki... Kahanan ngene iki kedaden merga ajaran-ajarane Romo.. "
"Ajaran sing endi meneh kang...??"
"Ngene Truk... Kowe lak mesthi kelingan, Romo ngajari yen dhewe ki kudu andhap asor... Ora kena nggaya, congkak, sombong lan sakpiturute... Lha kahan saiki iki Truk, saking le mresep ajarane Romo, Desa Karangwaton iki ngantinora isa mbedakake meneh endi sing jenenge andhap asor, endi sing dijenengke sombong..." Gareng mulai jegang neng dingklik lan siap-siap neruske critane.. Petruk sing wes apal gelagat iki mau mung anteng wae ngrungoke...
"Saiki apa kowe kelingan Truk, Romo tau ngendikan yen Desa Karangwaton iki termasuk bibit unggul... Diomongke bibit unggul amarga desa iki nduweni kabeh kautaman sing dibutuhake desa-desa liyane... Desa iki nduweni sejarah sing dawa seka jaman kerajaan ndhisik, wong-wong pinter akeh nganti turah-turah, nduweni evolusi pemikiran sing maju, kabudayan lan peradaban sing luwih maju tinimbang liyane..."
"Saiki, apa kowe ngerti, pakar-pakar dunia sing jarene ahli ekonomi, ahli sejarah, ahli politik, ahli kebudayaan sadonya kae, kabeh padha wirang olehe ngabarake kahanan desa iki... Wong wong donya sing jarene para ahli kae mung ngertine yen Desa Karangwaton iki desa kumuh, reget, kebak penyakit..." "Padahal yen kok amati meneh ya Truk, saiki ngendi ana warga desa sing gaweane mung ngguya ngguyu kaya desane dhewe iki... Ana jagongan, kenduren, kui kabeh isine sesrawungan, ndedonga karo mangan-mangan... Uripe tansah raket siji-lan-sijine... Ora ana anggaran pakaian pejabat sing ngluwihi desa iki... Sing paling anyar saiki, desane dhewe isa ngedol bengsin paling larang tinimbang desa-desa cerak kene..."
