"Ngontrak omah sih gak akeh, Mas. Bayar sisan ngge rong taun cukup lah. Lha ning lek sak isine njaluk anyar kabeh ki sing nggarai mumet. Gurung wingi dingge resepsi kan wis entek akeh, gurung kabeh kebayar."
"Iyo, santai ae. Kapan-kapan gpp, sing penting didhisikno sik," omonge Diman.
"Sakjane aku yo isin, Mas. Gak mung sampeyan, nang tokone Om Jon wingi kae yo sik rung beres kabeh."
"Om Jon lor pasar?"
"Ho oh. Tipi gedi wingi kae kan sik mbayar separo. Bojoku njaluk sing flat, gedi. Aku yo seneng ndelok bal lek gedi, ning yo gak kesusu. Iku mung nuruti koncone, Mas."
"Nuruti koncone yok opo?"
"Bojoku ki pingin pamer, lek koncone moro kabeh ketok anyar, apik. Aku sing mumet."
"Walah. Yo dikandani."
"Uwis, ning malah nggarai rame thok. Jare aku gak ngerti perasaane. Gurung lek de'e gak dituruti ki mesti nangis, aku lak yo gak tego, isin sisan asline lek sampek krungu tonggo, krungu wong tuwone kene."
Diman sing dicritani, Diman sing ambekan dowo.
"Yo wis sing sabar, karo digolekno dalan sing apik dingge wong loro."
