"Duh, lara."
"Lha sampeyan iku lho. Guduk iku maksudku."
"Lha opo?"
"Saknno dolenan dewe, kudune wes onok adike cek lek lapo-lapo onok koncone."
"Lha iyo, maksudku mau kan yo ngunu. Wes tak adus sik."
Krungu omongane bojone, Wiji sing mau mesam-mesem langsung mrengut. Diman sing wes ngadeg kate budal adus malih bingung. Wong lanang iku ora sido ngalih, mung ngadeg karo nyawang bojone.
"Salah maneh?" omonge karo lungguh maneh.
"Aku saiki kan lagi diet. Awakku yo wes mayan apik ngene. Lek ngko meteng maneh mesti akeh mangane trus gedi maneh."
"Lha trus yok opo? Opo aku sing mbok kon meteng? Yo gelem ae sih aku, tapi kan yo gak iso." Diman wes mulai gemes karo bojone. Ning wong lanang iku meneng ae nang panggone. Ditokno rokok siji maneh soko bungkuse. Timbang emosi, pikire. Wes apik-apik mau alus-alusan, tibake pancet kate ngajak gelut, batine Diman.
"Sampeyan eling Sri, Pak?"
"Sri sopo?"
