“Yang, nontok bioskop yuk.”
“Lha lapo?”
“Kok lapo sih, yo nontok, cek romantis.”
“Nontok bioskop kok romantis, mending nontok bedes nang KBS.”
Marni kudu keselak. Wong wedok sing lagek masak iku krungu omongane ponakane karo pacare nang telpon. Gundule dikukuri atek suthil sing dicekel. Bojone wis wanti-wanti, dheweke kudu luwih sabar nang ponakane.
Durung mari lek omong-omongan, Joko sing mau nang kamar pindah nang njobo, ngadep tipi.
“Nang Kenjeran ae, gelem?”
“Emoh, pingin nang bioskop.”
“Lha bioskop ditontok onok opo? Wong yo ngunu ae, koyok wong edan malah bioskop gak lapo-lapo ditontoki.”
“Nontok pileme yo, guduk bioskope. Koen iku congok ancene, yang.”
Ora suwi krungu suwara cekikikan. Lek diterus-terusno krungu omongane arek sing lagi kasmaran pawon sak isine iso entek dikrikiti karo Marni saking gemese.
“Tukokno lombok, telung ewu ae,” Marni mbengok soko pawon.
“Sik, yang, gue diceluk iki, onok tugas.”
“Tugas opo?”
“Biasalah tante gue, ngko tak telpon maneh. Oke?”
***
“Ngko tak papak yo?”
“Gak usah.”
“Halah gak popo, sisan mulih kok.”
“Ngko kan mulihe bengi.”
“Aku lembur, lagi akeh gawean.”
Lastri ora nyauri maneh, wong wedok iku ngalih, mlebu mal nggone kerjo. Tarno sing mari ngeterno ora langsung ngalih. Wong lanang iku sik ngenakno nang nduwur montore karo mesam-mesem.
Wis seminggu sakjoke Tarno dolan omahe, mari ngeterno mulih, wong lanang iku selot sregep moro. Lek biyen emake Lastri sing wis biasa karo Tarno, saiki ganti dadi rodok wedi.
Lastri karo Tarno gede bareng nang kampung. Ora mung mergo tau pacaran, ning wis kenal njobo njero. Wong wedok iku wedi lek anake seneng maneh trus lara ati maneh. Lek biyen ditinggal mergo Tarno tibake nduwe pacar maneh, saiki nang pikirane emake Lastri, wedi lek anak wedoke ngrusak rumah tanggane uwong.
“Mesam-mesem ae, lapo?”
Lastri ora nyauri. Lek biasane arek wedok iku akeh menenge, mesem ae yo jarang kecuali lagek ngladeni customer, Lastri saiki luwih sumringah.
“Pacar anyar iki,” koncone sik ae nggudani.
“Opo ae sih.”
Ora pingin mbahas, Lastri nylimur.
***
“Mas, pinjem henpon.”
“Ojo.”
“Halah, sediluk ae.”
“Mbledos ngko.”
“Gak gak, plis.”
Andro sing mari Joko ditukokno henpon kepingin sisan meh ben dino ngrayu mas e cek disilihi. Arek lanang iku pingin main game.
“Mas, ojo pelit lho, gak oleh.”
Dirayu terus akhire Joko ngalah, dikekno henpone nang Andro.
“Ojo suwi-suwi, ngko seneni mamahmu.”
“Ho oh.”
“Pijetono aku.”
“Yo ngko no, lek wes mari maen.”
“Sumpah?”
“Ho oh.”
*****
Baca konten-konten menarik Kompasiana langsung dari smartphone kamu. Follow channel WhatsApp Kompasiana sekarang di sini: https://whatsapp.com/channel/0029VaYjYaL4Spk7WflFYJ2H
