“Mak...”
“Opo?”
“Sampeyan gak popo ta koyok ngene?”
“Yo gak popo. Lha opo’o?”
“Kene iki kan daerahe wong nakal...”
“Halah, nakal gak yo tergantung uwonge. Gak usah mbok pikir, sing penting awakmu gak melu-melu. Iku arek-arek yo biasa ae, apikan malah.”
Lastri ngadep emake. Wong wedok iku lego krungu saurane emake.
“Iku wingi podo rebutan nggendongi anakmu, gemes jare.”
Lastri mesem.
“Pikiren kerjoanmu ae, nabung sithik-sithik sopo ngerti suk iso oleh nggon sing luwih apik.”
“Ho oh, Mak. Sopo ngerti iso oleh kerjoan sing luwih apik yoan.”