Sugih

"Mom! Mommy Wiji!"

"Yes, darling. Lapo bengak-bengok? Mommy ndok sini."

Tomin cengengesan. Dicedeki Wiji sing plungkeran nang ngarep tipi nonton acara gosip.

"Mommy, tumbasin guwe pulsa dong," omonge Tomin.

"Guwe sopo?"

"Guwe, anak Mommy, Tomin."

"Ouh...lha henponmu lak anyar sih, darling?"

"Iya Mom tapi pulsane wis entek. Beliin ya Mommyku yang seksi..."

Tomin lungguh nyanding emake karo mesam-mesem. Wiji mung nyebek sediluk.

"Mommy kan wis bilang, tuku henpon sing terbaru, sing canggih cek gak ngrepoti..."

"Lho henpon guwe ini henpon terbaru, Mom, gurung onok sing duwe nang sekolahanku sik aku thok."

"Trus kok sik njaluk pulsa?" takoke Wiji.

"Lah?"

"Henpon ditukokno larang larang kok sik atek pulsa, ngunu jare canggih. Ganti kono, ngrepoti ae," omonge Wiji.

"Tuku anyar maneh, Mom?"

"Yo iyolah, wong sugih ki gak oleh repot. Tuku sing onok kulkase sisan cek koen lek luwe gampang."

"Asik! Duite, Mom?"

"Njaluk pakmu."

Durung Tomin nyeluk bapake, sing diomongno wis njebus.

"Mommy sayang, Daddy mau rapat ya," omonge Diman pamit.

"Dedi sopo?" takone Wiji.

"Lah, Daddy Mom, Daddyne Tomin."

"Jedinge wis mari lek ngosek ta?"

"Sudah dong," saure Diman.

"Mom, mosok wong sugih ngosek jeding dhewe? Kasihan Daddy dong, kan Daddy kudu kerjo. Golek rewang dong, Mom."

Wiji meneng, mikir opo sing diomongno anake. Diman manthuk-manthuk setuju.

"Mom, Daddy berangkat dulu ya. Klien penting iki, kate mborong mebel ngge kantor anyare."

"Rapat ndok ndi, Dad?" takone Tomin.

"Puncak dong."

"Rapat kok ndok gunung," sauté Wiji.

"Yo wong sugih kae lak ngunu sih, Mom, rapat meeting nang Puncak. Wis budal dhisik, lek butuh opo-opo call Daddy, okay?"

Diman budal. Wong lanang sing wis dandan perlente iku kate rapat. Nang omah, Wiji sing wis janjian karo kancane kate nyalon yo wis ayu.

"Min, darling, Mommy budal sik. Ojo lali henpone tuku maneh," pamite nang anake.

"Duite, Mom?"

"Wou lha gak nyaluk Daddy Diman mau. Yo wis jupuken ndok ngisor kasure Mommy."

Ditinggal bapak karo emake, Tomin sing melu home schooling suwi-suwi bosen. Arek lanang iku kukur-kukur gundule. Henpone wis kemeng dipenceti, dingge ngegame, dolenan internet, smsan lan liya-liyane. Nganti jam wolu bengi wong tuwane durung ono sing mulih. Bolak-balik arek lanang iku nelponi wong tuwane ning ora diangkat.

"Edi, guwe dewekan nih. Maen sini dong," omonge lewat telepon.

"Gak iso, awakku gak enak. Ki lagi dipijeti makku."

"Sakit apa, loe?"

"Masuk angin. Koen salah mangan ta?"

"Nggak tuh, lapo?"

"Ngomong guwe loe, arek Njabon ae, gak pantes."

"Loe nggak pantes, lek guwe yo harus gini, wong sugih!"

"Guwe...guwathel iyo lek koen. Wis ah, lagi enak iki dipijeti."

Gagal ngejak Edi, Tomin ganti nelpon Wawan.

"Gak iso, ki dulurku padha kumpul nang omah," suare Wawan.

Ora mung Edi karo Wawan, kanca-kanca sekolahe biyen ditelponi ning ora ono sing iso dolan. Tomin kate metu golek kanca yo males ngalih. Arek lanang iku kaet ngrasakno ora enake nang omah dhewe. Mbarang-mbarang ono ning ora ono kanca. Wong tuwane yo ora ono. Arek iku selot nelangsa polahe eling lek sakjane dina iki pas wetone.

"Guwe luwe," omonge lirih karo nyekeli wetenge.

"Min, milih sing ndi kok? Malah ndlongop kaya wong goblok."

Sing ditakoni sik meneng.

"Wou arek iki yo. Heh, koen milih sing ijo opo abang?" takone Wiji maneh karo ngeplak gundule anake.

"Aduh!"

"Ndang kok, selak panas. Pakmu ngko selak mulih."

Tomin nyawang wadahe henpon sing dicekel emak'e.

"Sing ijo ae," saure.

Kaet bengi Tomin umek nang emake njaluk kado henpon ngge nengeri wetone ning Wiji ora gelem. Ora ono duwit jare. Wong wedok iku mung gelem nukokno wadahe henpon. Mulane isuk iki mau anake dijak nang konter henpon. Ndilalah sing jenenge Tomin nglamun mbayangno lek dheweke dadi anake wong sugih.

***