Maca balesane bojone matane Supani langsung amba. Abote adohan yo ngene iki salah sijine, kangen sing luwih iso garai curiga, cemburu. Supani mbenakno bantale. Bojone mesti wis kesel awake, yahmene sik durung mari lek kerjo, durung leren. Supani ambekan dawa. Alon diketik balesane.
Gak dek. Aku percoyo koen, koen yo kudu percoyo aku. Sepurane aku ngomong ngunu mau, aku mung lagi kangen koen, kangen nemen.
Nang sebrang Parti maca balesan sms bojone karo mbrebes. Nem sasi ora ketemu, mung sms karo telpon garai wong wedok iku kadang nangis lek bengi. Ora suwi-suwi polahe mesti keturon mergo awak wis kesel kerjo sedinaan. Lek mung nuruti ati, kangen, pingine yo mulih, ngramut anak bojo nang omah ning iku brarti cita-citane nggo golek modal, mbalikno usahane bojone ora kasil.
Iyo mas, gak popo. Aku yo ngerti. Aku percoyo sampeyan. Aku sayang sampeyan mas, sayang arek-arek. Sing sabar yo, mugo-mugo kabeh lancar cek awake dewe iso ndang kumpul maneh.
Supani nyawang pyan kamare. Dikuatno atine sing sempet goyah. Bojone wis mbelani ngalah ngewangi golek duit sing kudune kewajibane. Supani ora kaya kancane. Dheweke lanang, lanang pantes dianggep lanang lek iso dicekel omongane.
"Gusti, paringi kulo sabun..." omonge rada banter karo merem.
***
