[caption id="attachment_199644" align="aligncenter" width="450" caption="ilustrasi dijupuk saka gambar-lucu.com"][/caption]
Masio wis duwe anak loro, lek disawang Narti ora beda karo arek wedok sing sik prawan. Ben dina tangi isuk-isuk ngramut omah karo anak bojone garai awake sing masio mundak bobote tetep siset. Raine meh ora tau kenek make up. Paling pol lek dandan yo mung sisiran karo wedakan, iku ae gawe wedake anak-anake, wedak bayi. Iku ae kerep ora sempat polahe wis diriwuki anak-anake. Akhire rambute kerep dikuncir sak onoke. Raine yo kerep kringetan, kumus-kumus.
Isuk iki tangi turu Narti siap-siap nang pasar. Biasane jarang nang pasar, mung nyegat tukang sayur sing lewat. Kaet bengi wong wedok iku angen-angen pingin masak lele dibumbu kemangi. Bojone sik uglak-uglik nang kasur. Anak-anake sing turu dipasrahne nang bojone cek dijaga. Mari salin klambi, sisiran, Narti cepet-cepet budal nang pasar wedi lek anake tangi.
"Kate nang ndi kok ketoke kesusu?"
Narti noleh. Tanggane, Paimo, sing lagek ngelap sepeda motore nang ngarep omah nyapa dheweke.
"Nang pasar," saure Narti.
"Kok mruput?" takone Paimo maneh.
"Mumpung arek-arek sik dikeloni bapake."
"Mak'e wis tuwuk ta lek ngeloni?" omonge Paimo karo mesam-mesem.
Narti meneng. Disawang tanggane iku. Sing disawang sik mesam-mesem. Masio nang njero ati mangkel Narti meneng ae, mung raine langsung maleh. Wong wedok iku akhire milih mlaku maneh. Omongan ngunu iku wis biasa nang kampung. Omongan iseng, nggudo ning Narti ora tau seneng. Bedo karo Paini misale sing mesti iso nyauri, Narti milih meneng, males nanggepi.
Masio sik isuk pasar wis rame. Mumpung ono dhuwit, mumpung nang pasar, Narti blonjo rada akeh. Mari mubeng golek bumbu-bumbu sing entek Narti moro nang bakul lele. Bakul lele nang pasar ono loro. Loro-lorone tanggane. Milih sing ora patio rame, Narti tuku nang Agus.
