Mari ngomong Wiji ngadeg kate ngalih.
"Keloni."
"Sik, tak korahe piring karo gelase."
"Jarno kono ae, sesuk lak kenek."
Wiji nelehno gelas wedang jahe nang duwur mejo.
"Dikeroki ta? Cek metu angine."
"Emoh. Kene, turu ae."
Nyawang Diman kaya ngene iki, Wiji eling anake. Wong lanang sing biasa ora akeh omong karo polah iku tibake iso ngalem.
"Limang ewu," omonge Wiji karo mapan nang sandinge bojone.
"Apane?" takone Diman.
"Kok apane? Yo upahe ngeloni."
Beri Komentar
Belum ada komentar. Jadilah yang pertama untuk memberikan komentar!