Mohon tunggu...
Aba Mardjani
Aba Mardjani Mohon Tunggu... Editor - Asli Betawi

Wartawan Olahraga, Kadang Menulis Cerpen, Tinggal di Jakarta.

Selanjutnya

Tutup

Cerpen

Dengkul Bang Jali Langsung Lemes

28 September 2012   09:48 Diperbarui: 24 Juni 2015   23:33 178
+
Laporkan Konten
Laporkan Akun
Kompasiana adalah platform blog. Konten ini menjadi tanggung jawab bloger dan tidak mewakili pandangan redaksi Kompas.
Lihat foto
Cerpen. Sumber ilustrasi: Unsplash

Sketsa Betawi

BANG Jali meréksa kantongnya sebelon melangkahkan kaki ke mesjid buat solat Jumahat. Ada duit tinggal 70 puluh rébu. Bang Jali mindahin duit 20 rébuan ke kantong baju kokonya bakal masupin di kotak amal mesjid. Sisa 50 rébu kembali dia masupin ke kantong celana kolor di balik kaén sarung yang dia pakai. “Gu berangkat dulu, Minah! Salam likum!” Bang Jali beteréak kepada bininya yang lagi asyik melototin tipi.

Pulang dari mesjid, perut Bang Jali teréak-teréak minta diisi. Buru-buru disingkab tutup saji di meja. Ada ikan peda yang matanya lagi melotot plus sepiring sayur asem kedemenannya. “Kagak ada lagi nyang laén ni, Minah?” Bang Jali nanya bininya sembari ceciplak mengunyah makanan.

“Gegares aja apa nyang ada di méja, Bang. émang tinggal segitu-gitunya, Bang. Aya mao beli lalapan udah kagak ada duit sisa. Kagak tau bakal bésok mao makan apa?”

“Jawaban lu panjang amat, Minah? Perasaan gua nanyanya cuman péndék...”

“Ya abang suka ada-ada aja. Makan aja apa yang ada méja. Terus pikirin déh bésok mau makan apa? Cari duit yang getol jangan ngerokok doangan kelepas-kelepus kayak keréta...”

Rapi makan, Bang Jali nyamperin bininya di ruang tamu.

“Masih punya duit, Bang?” Mpok Minah langsung nyergap lakinya. Bang Jali ampir kesimpatan.

“Sabar knapé, Minah. Gue belon juga duduk...”

Bang Jali ngerogoh kantong celana kolornya. “Ada nih tinggal mapuluh rébu. Tadi dua puluh rébu gué masupin di kotak amal mesjid...”

“Ya ilah, Abang...”

“Knapéé?”

“Gedé-gedé amat buat kotak amal mesjid ketauan kita lagi kagak punya duit...Orang-orang juga paling gedé masupin duit lima rébu, Bang....”

“Udah, bawél lu ah. Kalu beramal ‘ntu kagak bolé diseselin. Gué nyesel tadi paké bilang-bilang ama elu.”

“Salah abang kendiri...” sahut Mpok Minah sembari nyamber duit 50 rébuan dari tangan Bang Jali. “Udah, yang ini aya simpen, Bang. Jatah abang rokok sebungkus pan?”

Rada soréan dikit, waktu Bang Jali lagi ngorék-ngorék tanah di samping rumah, Bang Saipul muncul.

“Tumbén lu, Pul. Adé angin apé?”

“Angin baék la, Jali. Masa’ angin ribut?”

Seudah sedikit basa-basi, Bang Saipul ngerogoh kantongnya. Dari sana keluar lima lembar ratusan rébu.

“Ini Jali. Gué ganti duit yang bulan kemarén gué pinjem. Kebetulan lagi ada rejeki. Tadi pas abis Jum’atan, gué tiba-tiba inget masih punya sangkutan ama elu. Maapin gué yé kalu bayar utangnya rada telat.”

Bang Jali buru-buru nyamber duit dari tangan Bang Saipul sebelon Mpok Minah tau. Tapi, dasar kuping Mpok Minah ada di mana-mana, begitu Bang Saipul pulang, dia udah nyamperin lakinya.

“Bang!”

“Apé?

“Soré-soré begini kok abang keliatan gagah banget sih? Kalu kata anak sekarang mah macho gitu. Aya bikinin kopi yé, Bang. Ke kamar yu, Bang. Mumpung si Nunung lagi néngokin bayinya si Indun yang baru lahiran. ‘Nti abis ‘ntu aya bikinin kopi paké madu...” kata Mpok Minah sembari nyérét lakinya.

Dengkul Bang Jali langsung lemes.

Mohon tunggu...

Lihat Konten Cerpen Selengkapnya
Lihat Cerpen Selengkapnya
Beri Komentar
Berkomentarlah secara bijaksana dan bertanggung jawab. Komentar sepenuhnya menjadi tanggung jawab komentator seperti diatur dalam UU ITE

Belum ada komentar. Jadilah yang pertama untuk memberikan komentar!
LAPORKAN KONTEN
Alasan
Laporkan Konten
Laporkan Akun