Dheweke cubria karo wong lanang sing kawit mau isuk mung rana-rene ora cetha ana alase Pak Darman. Embuh gawean apa sing dilakoni, Ponikem rumangsa keganggu merga wong lanang iku kerep anggone ngematake. Kedadean kuwi ora mung pisan pindho, uga ora mung wong siji sing kaya ngono. Mula Ponikem sansaya suwe ngrasa ora tentrem yen nang ngalas dhewekan.
"Kae jenenge Jimin. Lha embuh kok bisa-bisane tekan kene." Demplu nyauri sinambi udut. "Jimin ki bakul jenang ning alun-alun."
"Kok ora dodolan coba? Malah rana-rene ora cetha." Ponikem katon sewot. "Desa iki kakean wong kurang gawean apa kepiye ta, Kang? Wis wong padha gedhe tua kok panggah ora dong."
"Luwih tepate desa iki kakean bujang ora payu, Pon." Demplu mesem getir. Kawit adhine mulih seka peparan pancen akeh wong lanang sing padha nakokake. Wiwit saka sing duda, bujang enom lan tuwa nganti simbah-simbah sing wis mambu lemah. Asem tenan!
Demplu mangkele ora eram nalika mangerteni akeh wong lanang sing padha ngincer adhine kanthi dalan sing ora bener. Ana sing nunggoni Ponikem ning ngalas sedina muput, ngirim WA lan telpon-telpon ora cetha. Wis kaping pirang-pirang Ponikem oleh paket saka wong ora nggenah. Dasar bujang-bujang ora payu sing uga ora mutu!
"Di kira umurku kuwi ijik enom apa ya? Hahahha. Aku wis tua ngene ki lho. Kok ora padha golek sing luwih enom," guyone Ponikem.
Mripate ngembeng eluh kelingan nasibe sing ora beda adoh karo bujang-bujang ora payu iku. Dheweke uga urung payu, olehe cidro ora enggal mari-mari. Siji-sijine cara nylamurake rasa nelangsa yaiku sengkut nyambut gawe ana ngalas. Ponikem ora nduweni pilihan liyane. Kon kepiye maneh?
"Aja banjur nelangsa ngono, Pon!" kandhane Demplu.
"Kabeh kuwi ana wayahe. Saben uwong nduweni crita lan dalan dhewe-dhewe, werna-werna. Yen sedih ora mesti artine kowe sial. Percaya Gusti yen kabeh ana mangsane, wayah sing paling apik kanggo awakmu. Lan wayah itu ora bisa mbok sangka-sangka kapan tekane. Mula iku terus anggonmu prasangka lan tumindak becik."
"Eling! Apa sing mbok lakoni bakale mbok unduh. Yen kowe cidro, aja mutung lan pekok. Aja mutusi nasibmu iku elek. Yen kowe rumangsa ora enggal payu, aja banjur obral. Aja pisan-pisan ngono kuwi! Tetepo njaga ajining diri, Pon."
Yogyakarta, 28 Mei 2021
